Zonnebloemen

Om bepaalde bloemen en planten fotografisch vast te kunnen leggen moet je weten waar en wanneer je dit het beste kan doen. Bij mij is de theorie hiervoor wel aanwezig maar in de praktijk gaat het vaak mis. Voor de bos hyacintjes heb ik al eens een jaar op voorhand m'n agenda moeten blocken en een keer op pad gaan voor wat spannendere heidegebieden dan die bij mij in de buurt wil er ook maar niet van komen. Vorig jaar had ik op mijn route verschillende mooie zonnebloemenvelden maar even wat tijd uitrekken om er foto's te gaan maken ho maar. Doe ik volgend jaar wel een keer .. welnu, het is dat volgend jaar en rara, de velden van vorig jaar zijn dit jaar niet veel soeps, dat krijg je er van als je het uitstelt. Er is nog een veld overgebleven wat er wel mooi bij staat en dat is dus opeen half uur rijden ipv de 5 minuten naar dat andere veld. Eigen schuld zullen we maar zeggen. 

En ook dit jaar weer eerst een paar keer denken, ja hier staan ze wel mooi, ik moet dat echt eens gaan doen om vervolgens het weerbericht te zien veranderen van zomers naar herfst. Afgelopen zaterdag zou nog kans zijn op een streepje zon dus het is nu of weer niet dit jaar.

Even op photoephemeris gekeken hoe de zon staat, smorgens beste tijd dan kan ik met de rug naar de kruising foto's maken, scheelt weer borden en verkeerslichten buiten beeld proberen houden. Mooi bedacht dat ik in het staatje ernaast zou kunnen parkeren blijkt dat alleen voor bestemmingsverkeer te zijn, dan kan ik daar beter niet parkeren, ander straatje, idem. Toch maar ingereden in de hoop dan in een zijstraat daarvan te kunnen parkeren. Op het eind van dit straatje weer normale wegen en de parking van de rijschool, prima lijkt me. Nu kon ik te voet terug langs datzelfde straatje of door de fietstunnel naar de kruising. Eerste optie genomen. Bij de kruising overgestoken en het veld ingeschoten. Te zien aan de sporen was ik niet de eerste. de zon stond precies goed alleen waren er al grote wolken ontstaan dus af en toe even wachten op een vers streepje zon. Zonnebloemen, andere plantjes die ertussen groeien, bijtjes hommeltjes, helaas wilden de vlinders niet voor me poseren. 

Terug door de fietstunnel gelopen en nog wat foto's gemaakt van de graffiti art met passerende fietsers ter aankleding. Expres een wat langere sluitertijd zodat de fietsers lekker wazig en onherkenbaar zijn. 

 

Daarna naar huis om dat andere klusje te klaren, de 9 emmertjes most op de diepvries door m'n nieuwe wijnpers jagen  zodat ik weer een beetje normaal in de diepvries kan. Een beetje normaal want er staan nu 3 verse emmertjes te gisten, maar 3 emmertjes zijn wat makkelijker even aan de kant te zetten. Volgend weekend die nog op de gistingsfles zetten en dan hoef ik er een maand of wat niet meer naar om te kijken

De regenachtige zondag is een prima dag om eens wat zonnebloemfoto's te bewerken

 

Help ik kocht een drone

Lekker dramatische titel gekozen, eigenlijk is het helemaal niet zo dramatisch tenminste als je je van tevoren goed ingelezen hebt. En goed ingelezen heb ik me, zo goed zelfs dat ik het hele drone gebeuren eerst nog even een jaar of 2 op de plank heb gegooid. Ik was zelfs al begonnen aan de digitale cursus voor het certificaat A1-A3. In de tussentijd kochten Kris en Mark van de fotoclub hun drone en ik dacht laat me eens kijken hoe het hen afgaat. Best goed bleek wel. Kris had met ons fotoclub weekend opaalkust wat leuke foto's van boven gemaakt en toen begon het toch weer te kriebelen. Ik had in een poging een goedkoop prul gekocht om te kijken of ik het wel leuk zou vinden, geen succes. Ik vond het zeker wel leuk maar met dat prul was werkelijk niks aan te vangen, app die niet lekker werkt dus controller zonder beeld, continu moeten bijsturen om het ding op z'n plek te houden en de 'camera' mag je helemaal niet zo noemen, m'n telefoon maakt plaatjes 1000x beter. Na een testvluchtje verdween dit ding achter in de kast. 

In de tussentijd kwam ik op het idee om een andere camera te kopen dus het drone plan verdween weer even in de kast, tot ik kortgeleden op een YouTube video stuitte over de DJI Flip. Geen idee waarom YouTube hiermee afkwam want ik had tot dan toe nul,niks filmpjes over drones gezocht. Maar goed, de Flip dus, aangeprezen als een absolute beginners drone met een prima camera (exact dezelfde als z'n grote en vooral duurdere broer de Mini 4 Pro, die overigens niet groter is qua dimensies) diverse handige automatische functies, geen controller voor nodig, maar ook volledige handmatige functies met smartphone of controller. Na het fiasco met de vorige drone app besloot ik voor een pakket met controller met beeldscherm te kiezen, en natuurlijk werkt dan de bijbehorende app helemaal goed. 

De Flip is 249gr dus valt buiten de verplichting om het certificaat A1-A3 te halen maar als ik er een lampje op durf te plakken dan schiet ie over de 250 en de regeltjes weten kan nooit kwaad dus toch maar weer de cursus opgestart (scheelt ook dat het in België gratis is, je moet wel een Belgisch rijks registratie nummer hebben) Dus na mezelf geregistreerd te hebben als dronepiloot (=verplicht) ook even tussendoor dat certificaat gehaald, drone beplakt met mijn registratienummer (=verplicht) alle accu's opgeladen, geheugenkaartje erin, app geïnstalleerd, software update, handleiding, tijd om eens te gaan kijken waar ik eigenlijk mag vliegen ...

https://map.droneguide.be/

Nu weet ik waar ik zeker mag vliegen, en dat is tussen de zone Kleine Brogel en de grens waarachter het natura2000 gebied weer no fly zone is, redelijk beperkt hoewel de buitenring van Kleine Brogel niet altijd actief is en zoals ik het nu begrepen heb meestal wel kan maar met extra (hoogte) beperkingen.  Oke, het weer wil nog niet meewerken, ik wacht even af tot een windstille dag en tot die tijd gaan we op YouTube Flip filmpjes kijken.

De Flip heeft propeller beschermers die niet verwijderbaar zijn, dat wordt door sommigen als nadeel gezien (gevoeliger voor wind) maar voor mij is dit juist super, helemaal als je hand take-off en landing wilt gebruiken, ik zie m'n vingers al tussen de propellers zitten. Het ontwerp doet ook wel wat wenkbrauwen fronsen, maar dat boeit me ook al niks. De Mini 4 Pro heeft wel heel wat meer beveiligingen ingebouwd waar de Flip enkel obstakels recht van voren detecteert en recht naar beneden, maar ik was gewoon van plan niks van dat nodig te hebben. Op de Mini 4 Pro kan een grotere accu geplaatst worden waarmee langer en verder gevlogen kan worden maar daarmee gaat hij wel over de 250gram heen, zonder die grotere accu zijn de verschillen in afstand en vluchtduur niet zo heel verschillend. Verder vliegen is toch al niet zo belangrijk als je bedenkt dat 'normale' dronepiloten altijd VLOS moeten vliegen oftewel, je moet de drone effectief kunnen zien.

Een paar dagen later eindelijk die windstille dag dus hopla op de fiets naar mijn beoogde stekkie, kom ik daar aan is meneer de boer de akker aan het sproeien, o ja, dat kan ook nog gebeuren. Dus op zoek naar een ander vrij weitje, gevonden maar hier wel wat bomen dichterbij dus toch enigszins zenuwachtig over hoe het zou gaan. Geen vlakke ondergrond dus hand launch, ik had eigenlijk toch om te beginnen een 'gewone' start gedaan, dat kon op die andere plek maar hier dus niet. Die hand launch bleek eenvoudiger dan gedacht. Denkend aan hoe dat prul opsteeg en niet bleef hooveren op een plek is de Flip een wereld van verschil, je stijgt op en als je vervolgens van de controller afblijft dan blijft ie netjes op z'n plek hangen. Oké camera aan en go! M'n eerste vliegbewegingen vastgelegd, her en der wat schokkerig, wat foto's gemaakt. Terug laten landen op m'n hand, en nog een keer, en nog een keer. Even bij het bruggetje van het Hageven wat foto's maken, o dju, da's helemaal niet toegestaan, vlug terug door het klaphek en naar huis om te zien wat ik nu gevangen heb. Thuis de beste stukjes in een filmpje geplakt, valt me geheel niet tegen.

Een weekje later nog eens op pad met de drone om nog wat dingen te proberen, iets meer wind dit keer maar acceptabel. Dit keer kon ik wel tussen de akkers terecht waar ik vorige keer wilde vliegen, hier dus eerst even een rondje gedaan, prachtig hoe de schaduw van de bomenrij valt, maar eigenlijk is hier verder niet veel spannends te zien. Onderweg naar een volgend stekkie laat ik de drone achter m'n fiets meevliegen (follow mode) ook leuk! Nu had ik een wei met een groepje bomen geselecteerd om eens nader te bekijken. Midden in deze wei voldoende ruimte rondom om wat dingen te proberen. Te beginnen met eens flink op hoogte te gaan kijken. DJI geeft een melding bij het bereiken van 90 meter hoogte dat dit voor veel gebieden de maximale hoogte is, volgens mijn gegevens 120 meter maar we schikken op een goeie 100 meter waarbij voor mij de VLOS (visual line of sight) al overschreden is, je ziet de drone omhoog gaan en binnen de kortste keren is het een stipje en foetsie. Op het scherm van de controller zie ik de omgeving van bovenaf steeds meer wegkrijgen van een google kaart, te hoog is dus ook niet echt de moeite. Wat lager, wat meer richting Hageven wat draaien wat foto's en sh*t waar is ie nu? Dan maar de RTH (return to home) functie inschakelen, en even later komt de bromvlieg aanvliegen. Dat is wel een dingetje, stiekem vliegen gaat niet makkelijk lukken gezien het geluid. Nog een rondje, melding accu leeg ik ga over xx seconden landen ... oef da's wel kort tijd tussen melding en landen, toch maar beter in de gaten houden volgende keer. De fly-more kit waarin ik de Flip gekocht heb bevat 3 accu's dus even wisselen en we kunnen weer door. Wat ik ook nog wilde proberen was wat lager over een veld vliegen, ik had een mooi graanveld gevonden alleen wel met bomen rondom dus niet geheel op m'n gemak. Dat laagvliegen moet ik echt nog wat vaker oefenen, ziet er op zich wel leuk uit maar het is nog niet zoals in de film. 

Sinds die vlucht is het telkens als ik tijd heb winderig en als ik geen tijd heb perfect windstil, zal je altijd zien natuurlijk, maar er komt vast binnenkort een nieuwe optie met perfecte condities. Ik heb de smaak te pakken in ieder geval, nu eens goed duiken in de instellingen voor foto en video zodat ik volgende keer nog mooiere beelden kan schieten.

 

 

Willems Wondere Weiland 2025 (Final edition)

En dat was de laatste editie van Willems Wondere Weiland, na 25 jaar (23 edities) komt er een eind aan dit mooie gratis festival. Editie 2025 met passend thema: dia de los muertos. Ik moet in de stapel crewshirts spitten om te zien vanaf welk jaar wij (Brabant) als vrijwilligers het verkeer en parkeren onder onze hoede hebben genomen want we doen het ook alweer een tijdje. Einde van een tijdperk dus.( even gekeken, in ieder geval 16 jaar wat ik snel even heb nagezocht)

De steeds uitgebreidere (idiotere) regeltjes, het vraagstuk: wie gaat de taken straks overnemen (we worden er niet jonger op met z'n allen) en is er nog een weiland waar we zo'n feestje kunnen organiseren (deze wei is voorbestemd voor nieuwbouw) hebben de organisatie doen beslissen om het nog 1 laatste keer te organiseren. Voor deze laatste keer is ook de naamgever van het festival (Willem) overgekomen uit Japan waar hij tegenwoordig woont. WWW is begonnen als een verjaardagsfeestje en al snel uitgegroeid tot een volwaardig festival met meerdere podia, tent, stille disco, eten en drinken waaronder ook de speciale bieren tent (met bier uit glas ! een van die dingen die steeds lastiger te regelen viel maar dit jaar gelukkig toch nog een keer kon)

Net als voorgaande jaren werd kamp Brabant (we annexeren gewoon een stukje grond) op donderdag
opgebouwd en op vrijdag schoof ik mijn bedje de 'slaapzaal' in. Het festivalterrein was al bijna klaar voor de start dus heel veel hoefde op dat moment niet meer te gebeuren, begroetingsrondje, wat kleine klusjes en bijkletsen met al die mooie mensen die ik maar 1 a 2 keer per jaar tref 

De volgende ochtend borden zetten, mobiele verkeersdrempels op hun plek leggen en wat ons betreft klaar voor de start

In alle jaren dat we dit 'werk' al doen bij diverse evenementen is dit jaar voor het eerst dat we geacht werden ons 'evenementenverkeersregelaarscertificaat' te halen (allemaal geslaagd voor de cursus wie is verantwoordelijk: antwoord: Erik)

Waar we vorige jaren de fietsenstalling aan een zijde van de parkeerweide hadden is er dit jaar een apart veld voor de fietsers geregeld maar dat bleek al snel te klein en uiteindelijk is besloten op de akker tegenover ook nog fietsen te laten parkeren

Het weer leek in eerste instantie goed mee te werken, niet te warm bewolkt maar droog dus het terrein begon al snel aardig vol te stromen. Met het avondeten even een rondje over het veld kunnen doen, zag er erg gezellig uit allemaal. Maar niet lang daarna begon het toch te miezeren en daarna zelfs een flinke bui (ondanks mijn stijlvolle gele poncho toch behoorlijk nat geworden) later op de avond werd het toch weer droog en volgens mij heeft de regen niet veel bezoekers verjaagd. 

Iemand vond het nodig om het afscheid te voorzien van een kleine vuurwerkshow, en terwijl de DeeJee het laatste deel voor zijn rekening nam begon de uitstroom langzaam op gang te komen. Vrijwel probleemloos, hier en daar een 'zatte schup' waarvan er bij een even de EHBO bij geroepen moest worden maar vooral heel veel bedankjes, high fives en box niet alleen voor ons maar uiteraard voor de gehele organisatie. Super dat het door zo velen zo erg gewaardeerd wordt.

Daarna was het terrein voor de vrijwilligers, Carl in de frituur snacks bakken terwijl de rest zich verzamelde bij de speciale bieren tent om daar een en ander op te maken. Willem en zijn vriendin kwamen ook nog even rond met Japanse snacks. Ik heb het niet te laat gemaakt en de mannen wilden bij de tent nog even de F1 kwalificatie terugkijken maar ik betwijfel of ze daar nog veel van hebben gezien.

Zondagochtend Brabant afbreken ging als een geoliede machine, weten we eindelijk hoe alles snel en goed gedaan kan worden, is het de laatste keer. Danny (in de donkere tent) is er bijna doorheen geslapen en zei later 'jullie hebben heel Brabant sneller afgebroken dan ik m'n tent heb opgezet."

Hoewel er dit weekend toch al gesproken is van misschien volgend jaar iets kleins ... We zullen wel zien of dat idee met de vrijwilligersborrel ergens van het najaar nog actueel is ... Ik hoop dat ik dit keer niet met vakantie ben met de borrel ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fotofair 2025

Dit jaar weer gestrikt om te helpen bij de Fotofair in Eersel. Ik had eerst aangegeven dat 1 dag me voldoende leek maar heb me later toch om laten praten om zaterdag en zondag te doen. Het is de bedoeling dat Ki en Fotounie de organisatie van de fotofair langzaam over gaan nemen dus er moest wel e.e.a. georganiseerd worden. Zo was het eigenlijk de bedoeling dat iedereen betaald zou worden maar dan eten en drinken zou kopen, dat is later veranderd en werden we gevraagd of we als vrijwilliger (met gratis eten en drinken) aan de slag wilden. Ik had die bui al zien hangen dus tuurlijk vind ik dat goed. Ik werd ingedeeld als assistent bij de workshop paarden met modellen (2x per dag dus totaal 4x)

 

Zaterdag ochtend dus de eerste workshop en was de 2e nu om 12u of om 15:30? Op mijn lijst stond 12u op de planning bij Stefan stond 15:30u en dat stond ook op de website van de fotofair. Ook meende Ad dat ik de cursusleider was, en ik dacht Ad ... joh, dat ging niet helemaal goed dus. Ad pakte de leiding, hij geeft vaker workshops dus dat gaat hem prima af, en de techniek weten we allebei wel. Er was een groep boogschutters te paard en een groep gedresseerde paarden. Deze laatste meende ook dat de 2e sessie om 12u zou zijn en was helemaal niet gelukkig met het latere uur. Het beloofde ook een (te) warme dag te worden dus deze groep bedankte voor de 2e sessie, jammer maar begrijpelijk, het welzijn van de paarden staat voorop.

 

Ik vond het wel jammer dat het nu tegelijk viel met de workshop paaldans waar ik anders bij was ingebroken, maar goed nu kon ik bij de dockdive demonstratie en de trash shoot gaan kijken. Veel cursisten waren er niet bij de paarden dus we konden het prima af, de middagsessie liep wat huisfotografen dus ook in de soep maar och wat erg, dan maak ik wel wat foto's 🙂. De zeemeermin met haar mobiele aquarium heb ik ook nog even mee kunnen pakken en nog wat meel, dus toch weer foto's te veel. Van het gratis eten en drinken heb ik ook niet zo heel veel gebruik gemaakt aangezien ik dus het grootste deel van de dag helemaal achteraan op het terrein was, wat flesjes water en lunch, verder komt Ki er maar mooi goedkoop vanaf met me (hebben we het nog wel eens over ...) Het was wel een vermoeiend weekend maar toch ook weer heel leuk

Zeemeermin Lelie 

Fotofair 

 

Modellen met uilen 04-2024

Nog niet half door de foto's van Verbeke heen of het volgende stond alweer op de planning. Dit keer een shoot georganiseerd door Maxime en Robert-Jan met uilen en modellen. Locatie lekker in de buurt namelijk Witrijt Bergeijk bij herberg in het wilde zwijn. Er was van tevoren in de messenger groep al een groepsindeling gemaakt 5 groepen met modellen en fotografen, en voor elke groep was er een uil om de modellen mee te laten poseren ( Maxime haar uilen kinders ) en dan om de zoveel tijd even wisselen. Helaas en heel jammer heeft Akira net een nestje pups en die konden niet alleen thuis blijven .... ahhhh puppiessss. Dus ook modellen met puppies vandaag. De vrouwelijke fotografen waren 1 groep (Sylvia en ik dus, Linda in blijkbaar afgevallen ..) en we kregen als eerste Jinx (Koekoeksuil) mee met Ramon en Daisy. Even wennen, en bekijken hoe het allemaal werkt, de kleding van de 2 paste niet echt bij elkaar dus afzonderlijk foto's maken, tussendoor jinx van Ramon naar Daisy. Toch lastig foto's maken met een uiltje wat telkens net niet daar kijkt waar je graag zou hennen en dan juist weer wel als je niet klaar staat met je camera. Bij de volgende ronde de death eaters (Naomi en Kevin) en weer met Jinx (?) welja ook goed. Ik dacht wel even van wat gaan we nu doen met 2 gemaskerde modellen, maar daar kun je eigenlijk best veel mee. 3e ronde is met Sanne en Maxime, we starten met Vi (siberische oehoe) en schakelen halverwege over op puppies. M'n inspiratie laat het wel afweten vandaag, we hebben nu al diverse plekjes bij de hoeve gehad en in het bos dus wat kunnen we nu nog gaan doen. Even pauze voor de lunch dan nog 2 sets en ter afsluiting kunnen er nog vrij wat foto's gemaakt worden met de modellen. Ik ben inmiddels al aardig gaar en weet eigenlijk niet meer goed waar nu nog te gaan staan dus de modellen maar gevraag maar die waren ook al overal op het terrein geweest. We kregen nog Victor(ia) (Afrikaanse oehoe) en tenslotte Ekko (Bengaalse oehoe) en hebben dan toch nog maar wat plekjes 'overgedaan' met de modellen

 

We hebben dus geen shoot met Vandor (Steenuil) goh, dan moet ik het dus nog eens over doen. Ik heb Vandor wel gefotografeerd op z'n stekkie en even vlug een plaatje geknipt als hij bij Naomi op de hand onderweg is naar de volgende shoot, maar een echte shoot met Vandor moet ik dus nog doen. Gelukkig heeft Maxime nog 2 andere datums gereserveerd voor nog 2 van dit soort dagen, nu hopen dat ik een van die dagen kan want het was wel echt heel leuk. En natuurlijk komen thuis de ideeën opborrelen van wat ik ook nog had kunnen doen ... volgende keer kom ik beter bereid, nu weet ik wat er is en wat er kan dus volgende keer moet beter zijn