Willems Wondere Weiland 2025 (Final edition)

En dat was de laatste editie van Willems Wondere Weiland, na 25 jaar (23 edities) komt er een eind aan dit mooie gratis festival. Editie 2025 met passend thema: dia de los muertos. Ik moet in de stapel crewshirts spitten om te zien vanaf welk jaar wij (Brabant) als vrijwilligers het verkeer en parkeren onder onze hoede hebben genomen want we doen het ook alweer een tijdje. Einde van een tijdperk dus.( even gekeken, in ieder geval 16 jaar wat ik snel even heb nagezocht)

De steeds uitgebreidere (idiotere) regeltjes, het vraagstuk: wie gaat de taken straks overnemen (we worden er niet jonger op met z'n allen) en is er nog een weiland waar we zo'n feestje kunnen organiseren (deze wei is voorbestemd voor nieuwbouw) hebben de organisatie doen beslissen om het nog 1 laatste keer te organiseren. Voor deze laatste keer is ook de naamgever van het festival (Willem) overgekomen uit Japan waar hij tegenwoordig woont. WWW is begonnen als een verjaardagsfeestje en al snel uitgegroeid tot een volwaardig festival met meerdere podia, tent, stille disco, eten en drinken waaronder ook de speciale bieren tent (met bier uit glas ! een van die dingen die steeds lastiger te regelen viel maar dit jaar gelukkig toch nog een keer kon)

Net als voorgaande jaren werd kamp Brabant (we annexeren gewoon een stukje grond) op donderdag
opgebouwd en op vrijdag schoof ik mijn bedje de 'slaapzaal' in. Het festivalterrein was al bijna klaar voor de start dus heel veel hoefde op dat moment niet meer te gebeuren, begroetingsrondje, wat kleine klusjes en bijkletsen met al die mooie mensen die ik maar 1 a 2 keer per jaar tref 

De volgende ochtend borden zetten, mobiele verkeersdrempels op hun plek leggen en wat ons betreft klaar voor de start

In alle jaren dat we dit 'werk' al doen bij diverse evenementen is dit jaar voor het eerst dat we geacht werden ons 'evenementenverkeersregelaarscertificaat' te halen (allemaal geslaagd voor de cursus wie is verantwoordelijk: antwoord: Erik)

Waar we vorige jaren de fietsenstalling aan een zijde van de parkeerweide hadden is er dit jaar een apart veld voor de fietsers geregeld maar dat bleek al snel te klein en uiteindelijk is besloten op de akker tegenover ook nog fietsen te laten parkeren

Het weer leek in eerste instantie goed mee te werken, niet te warm bewolkt maar droog dus het terrein begon al snel aardig vol te stromen. Met het avondeten even een rondje over het veld kunnen doen, zag er erg gezellig uit allemaal. Maar niet lang daarna begon het toch te miezeren en daarna zelfs een flinke bui (ondanks mijn stijlvolle gele poncho toch behoorlijk nat geworden) later op de avond werd het toch weer droog en volgens mij heeft de regen niet veel bezoekers verjaagd. 

Iemand vond het nodig om het afscheid te voorzien van een kleine vuurwerkshow, en terwijl de DeeJee het laatste deel voor zijn rekening nam begon de uitstroom langzaam op gang te komen. Vrijwel probleemloos, hier en daar een 'zatte schup' waarvan er bij een even de EHBO bij geroepen moest worden maar vooral heel veel bedankjes, high fives en box niet alleen voor ons maar uiteraard voor de gehele organisatie. Super dat het door zo velen zo erg gewaardeerd wordt.

Daarna was het terrein voor de vrijwilligers, Carl in de frituur snacks bakken terwijl de rest zich verzamelde bij de speciale bieren tent om daar een en ander op te maken. Willem en zijn vriendin kwamen ook nog even rond met Japanse snacks. Ik heb het niet te laat gemaakt en de mannen wilden bij de tent nog even de F1 kwalificatie terugkijken maar ik betwijfel of ze daar nog veel van hebben gezien.

Zondagochtend Brabant afbreken ging als een geoliede machine, weten we eindelijk hoe alles snel en goed gedaan kan worden, is het de laatste keer. Danny (in de donkere tent) is er bijna doorheen geslapen en zei later 'jullie hebben heel Brabant sneller afgebroken dan ik m'n tent heb opgezet."

Hoewel er dit weekend toch al gesproken is van misschien volgend jaar iets kleins ... We zullen wel zien of dat idee met de vrijwilligersborrel ergens van het najaar nog actueel is ... Ik hoop dat ik dit keer niet met vakantie ben met de borrel ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

WWW'19 Freak show

Zo als elk jaar de 1^e zaterdag van jullie Willems Wondere Weiland, en ook zoals elk jaar kreeg ik dus op donderdagavond voorafgaande een fotootje doorgestuurd met de melding dat kamp Brabant weer staat

Dus op vrijdagochtend eerst even wat uitslapen (voor-slapen) dan nog wat dingetjes in orde maken, de poezenbeesten verzorgen (blijf me verbazen dat ze zich zo weinig vragen stellen: ‘nu al eten ? …. Oke’) en dan op weg naar Hooglanderveen. Het ooievaarsnest op het ‘oude’ festival terrein is dit jaar weer goed bezet, ik zie er 3 op zitten. En even later gooi ik m’n spullen vlug uit de auto want net als voorgaande jaren moet er natuurlijk weer net iets langs als ik m’n spullen probeer uit te laden. Hoera (not) we hebben dixies dit jaar, van het mooie dixie tuintje heeft Brabant er wel een omgedraaid, onze prive dixie. Volgend jaar is als het goed is de toiletwagen weer van de partij.

Patrick heeft dit jaar ook een tentje en heeft besloten naar Brabant te emigreren. Met het opzetten van zijn tent heeft hij wel niet veel te maken gehad, ‘zo dat ik weet hoe ik hem op moet zetten bij de zwarte cross’ en vervolgens laat hij anderen het werk doen. Later die dag hebben we besloten om de buitentent even een kwart slag te draaien, net in die paar minuten dat hij even iets moest doen. Het duurde even voor hij het door had, maar hij liet zich niet kennen. Verder staat Mark en Tom hun tent er, maar Mark heeft lang genoeg in Eindhoven gewoond om vrijstelling te hebben en op de zaterdag wordt het rijtje gesloten door klein Alkmaar.

Dit jaar zijn er geen koeien, natuurlijk wel de mascotte koe, maar geen plastic exemplaren die andere jaren wel eens in onze tent wilden verschijnen. Blijkbaar heeft iemand zitten slapen toen de eigenaar waar ze van gehuurd/geleend werden besloten heeft ze te verkopen, of misschien waren ze te duur, maar goed, ze zijn er niet meer.

De donderdagavond heeft Erik voor de muziek gezorgd en ik heb niet het idee dat ik daar veel aan heb gemist (categorie: fout-fauter-vaudst) maar de controle aan Jeroen geven bleek ook niet de beste keuze. Hoewel Jeroen en Erik helemaal los gingen

zaten de anderen er wat verveeld bij te kijken. Ondanks de foute muziek werd het toch voor velen nog een uurtje of 4, ik wat eerder en het was al zo ver dat ik wakker werd van de stilte en de rust.

De zaterdag begon zonnig, maar helaas hield dat geen stand, na enkele miezer buitjes ook wat ‘echte’ regen, gelukkig net niet te slecht om echt mensen naar huis te jagen. Veel die we langs zagen komen richting parking gingen enkel een vest of trui halen en een enkeling ging even naar huis voor iets warmers

Thari had een dealtje met Patrick gesloten, als ze haar polsen bijeen liet binden met het

bandjesapparaat en er dan een uur mee rond zou blijven lopen dan zou ze Patrick als slaafje mogen gebruiken, dat uur heeft ze niet volgehouden maar Patrick als slaafje gebruiken toch weer wel.

De allereerste auto van vandaag presteerde het meteen om te ruim in te draaien en met een bandje in de sloot terecht te komen, de heftruck moest er aan te pas komen om hem eruit te trekken .

Aan de poort hebben we ook nog een tijdje opgescheept gezeten met een man die niet geheel stabiel meer was (oorzaak drank) en waar de organisatie een taxi voor had besteld, die taxi liet echter behoorlijk op zich wachten, later bleek dat die dan weer geprobeerd had terug te bellen, dat is dan weer niet gehoord wegens iets met muziek, maar uiteindelijk is het goed gekomen (tot in de taxi althans, daarna is niet meer voor ons) Het pendelbusje was ook weer van de partij met afwisselend Ab en Miranda en bijbehorend gekibbel.

Na afloop als gebruikelijk het publiek uitgeleide doen, af en toe tegenhouden als Ab of Miranda het busje moest keren of als er ander verkeer langs moest, maar het ging allemaal weer soepel.
In de tent van de organisatie nog even nagenieten met een biertje van Carl (onze brouwert) en wat hapjes uit de snackkar en daarna nog even nazitten in Brabant, niet lang want iedereen was stik kapot.
Volgende ochtend Brabant afbreken en afscheid nemen en dan terug naar huis voor een heerlijke douche. 

Willems Wondere (W)Eiland 2017

Op donderdagmiddag kreeg ik de eerste foto door van het mooi opgezette kamp Brabant op het festivalterrein in Hooglanderveen en vrijdagmiddag ben ik het maar eens van dicht bij gaan bekijken. Ik moest even kijken welk veld ik precies moest hebben want vanwege de broedende ooievaar is het ook dit jaar niet het gebruikelijke weiland maar het is ook een ander weiland dan vorig jaar. Het blijkt nu het veld tegenover dat van vorig jaar te zijn, aan de Palestinaweg Oost. 

Voor het parkeren van auto’s en fietsen is net als vorig jaar een veld aan de Palestinaweg beschikbaar. Kamp Brabant is opgezet rechts naast de ingang, mooi in een hoek. Ik had van tevoren  nog even gevraagd of de slaapzaal weer opgezet zou worden of dat ik m’n tentje mee moest nemen, want nu Ad en Peter hun wwwerkzaamheden wat aan het afbouwen zijn was het even de vraag hoeveel van het hele circus mee zou komen, maar gewoon als anders, enkel de terrasverwarming is in Budel gebleven. Ik schuif m’n bedje tussen die van Hans en Stefan in.

Na nog wat helpen bij wat kleine klusje, water van de aanhanger naar de container sjouwen en wat worteldoek vastzetten worden we door Jacky geroepen om te komen eten in de catering tent. Daarna in het kamp eens lekker bijkletsen en bekijken hoe de koe naar z’n plek op de stijger wordt getild met de Manitou, hoe de waterval bij de ingang vorm krijgt, maar vooral veel bijkletsen met de andere vrijwilligers. Erik is zo vriendelijk om me muziek technisch

even een samenvatting van de vorige avond te geven ofwel “alle 40 fout” met als topper de Russische polka (!) Een tijdje later worden we geroepen want Willem (DE Willem) en zijn vriendin zijn voor iedereen Japanse pannenkoekjes aan het bakken. Dus aanschuiven in de cateringtent en aan de Japanse hapjes en zoutjes. Helaas heeft Erik weer als eerste z’n telefoon aangemeld op de geluidsbox maar dit keer houdt hij het op de top 40 van rond 1980. Er wordt geprobeerd om de box over te nemen, maar helaas lukt dat niet. Uiteindelijk belanden we toch weer met een biertje op het terras in Brabant.

De volgende ochtend beginnen we met een ontbijtje van worst en eieren met spek. De stroom wil niet helemaal meewerken, iets met de aggregaat. Tussen de storingen door lukt het toch om het ontbijt af te maken en meerdere potten koffie te zetten. Buurman Tommy komt ook een bakkie halen. We mogen in zijn bijgebouwtje douchen en hadden er zelfs mogen slapen als we dat hadden gewild.  

De laatste hand aan het afsluiten van het terrein en tegen 12:00 uur gaan we onze post voor aan de straat inrichten. Borden zetten, nog wat hekken, pylonen, mobiele verkeersdrempels en een bankje om te zitten. 

Die mobiele verkeersdrempels zijn wel ideaal hoor! Hier wordt beter voor geremd dan voor borden alleen. Inmiddels zijn Ad, Peter en Miranda ook gearriveerd, Ad en Peter slapen in een hotel (hun dames gaan vandaag lekker winkelen) en Miranda schuift aan in de slaapzaal.  

Langzaamaan komt het festival gebeuren op gang. Eerst hebben we nog een beetje van dat miezer weer, daarna droog maar bewolkt, maar in de loop van de dag komt zelfs de zon er door en ik ben blij dat ik van Stefan wat factor 50 kon gebruiken want met mijn factor 20 was ik waarschijnlijk toch nog hopeloos verbrand. Jimmy en Sandra komen met nog twee mensen de bar crew versterken en voor Carl en Myrthe hebben we een VIP parkeerplaats. Het pendelbusje rijdt ook vandaag weer tussen station Amersfoort-Vathorst en het festivalterrein, in eerste instantie rijd Ab alleen want Miranda is wat later maar daarna volgt het gebruikelijke gekibbel over wie er mag rijden. 

De tijd, vliegt zo gezellig met muziek op de achtergrond en zo nu en dan een bezoeker die blijft staan voor een praatje. We hebben eet bonnen gekregen maar helaas is tegen de tijd dat ik kan gaan eten de warme hap voor de vrijwilligers op. Jacky zit er best wel mee maar een krabbeltje op het bonnetje dat we bij de snackkar iets mogen bestellen vind ik ook prima, natuurlijk wel even proberen om daar de andijviestamppot met gehaktbal te bestellen, niet gelukt, het is frietje met een kroket geworden.

Na het eten nog even een rondje over het veld voor ik weer terug naar mijn post aan de straat ga.

Mooie zonsondergang vandaag! De grote uitstroom blijft vandaag uit, het terrein loopt mondjesmaat leeg en als er dan uiteindelijk echt geveegd wordt valt het mee wat er nog af komt. Een valpartij om bij schrijven in het boek van legendarische valpartijen: iemand presteert het om  met zijn fiets om de pylon te vallen. Hulpeloos spartelend lag ie in de berm terwijl wij eerst een lachbui moesten proberen te onderdrukken (niet gelukt trouwens) voor iemand te hulp schoot.

Nog even de borden, drempels en pylonen van de straat halen en dan de tent in, nu zijn wij aan de beurt. Als van ouds bier, chips en snacks van de frituur (gebakken door Carl en Myrthe) maar ook saté van de BBQ en vreemde Japanse drankjes; grote fles sake en een pruimen schnaps/likeur. Jimmy en

Roland zijn alweer aan het bedenken wat ze vandaag in onze tent parkeren, maar als ik daar aan kom is Sandra ze al voor. Er staan al palmbomen, het bord met huisregels binnen en er ligt een krokodil in Rolands bed. Met wat hulp kan ze ook nog een koe van de container halen en erbij schuiven, en als wat later de jongens met de grote koeienkop op een kruiwagen aankomen gaat het van: Ahhhh en staat al een koe. Ik probeer een beetje op tijd te gaan slapen, maar dat lukt niet erg met zo’n vervelend kereltje op het terras wat telkens vanalles tegen je roept en Hans komt toestoppen met een banner en mij komt versieren met slingers. Uiteindelijk beland ik dan toch weer op het terras. In de tent van Sandra is inmiddels ook een koe naar binnen geschoven en er zijn een houten bank en tafel bij gekomen op het terras.

Uiteindelijk lukt het me dan toch nog om een paar uurtjes te slapen.

De volgende ochtend geen stroom, dus geen koffie en geen eieren met spek, volgende keer gooi ik toch maar dat camping gasstelletje in m’n auto! Dan maar langzaam opruimen. In de tent van Jimmy en Sandra (en die andere 2) is nog geen leven te bekennen. De palmbomen en andere versiersels verhuizen net zo makkelijk van onze slaapzaal naar bij hun voor de deur. Dan roept ineens iemand;

waar is Stefans fiets eigenlijk gebleven? Nu weet ik wat in vannacht nog hoorde! Stefans fiets is naar bovenop de stijger verhuisd. Patrick en de manitou maar even geregeld om hem daar weer af te halen. Als buurman Tommie hoort dat er geen koffie is draait ie om, om even later terug te komen voor de kan, hij heeft een hele pot koffie voor ons gezet, Held van de dag! We gaan maar langzaam inpakken, Ad en Peter komen Miranda weer oppikken en ik haal m’n auto maar wat dichterbij om vlug in te laaien en hem dan aan de straat te parkeren waar hij niemand in de weg staat. Dan de tenten afbreken, en als alles enkel nog aangesnoerd hoeft te worden op de aanhanger zeg ik gedag en ga richting huis, WWW’17 ook weer geslaagd!

L.O.ST. in concert at Digipelt

Weer een leuke en leerzame workshop gehad bij fotoclub Digipelt, concert fotografie dit keer. Victor had een band  (L.O.ST. ofwel Live On Stage) geregeld die speciaal voor ons zou optreden zodat wij er als een soort paparazzi om heen konden zwermen. 
We konden hiervoor de Muzezaal in Palethe  gebruiken, deze is speciaal voor Muziek, Fotoclub Digipelt, Fotografie,muziek/theater ingericht en heeft een mooi podium.


De band moest nog opbouwen toen ik aan kwam, maar er waren al verschillende leden aanwezig die al een rijtje stoelen klaargezet hadden. Terwijl de band alles klaar zette zaten wij met z’n allen wat te kletsen, elkaar vertellen welke instellingen we het beste zouden kunnen aanhouden enz. enz. Natuurlijk werden er ook al wat plaatjes geschoten van de bezige bandleden, instrumenten en van elkaar. 








Toen alles klaar stond werd de zaal verlichting uit gedaan en begon de band te spelen. De paparazzi moesten even op gang komen, maar eenmaal op dreef gingen we helemaal los. Links van het podium, rechts van het podium, recht ervoor en zelfs erop. Knap dat de band gewoon z’n ding kon doen ondertussen! Leuk bandje trouwens, met een repertoire van veel bekende Rock klasiekers, en het repertoire wordt nog steeds uitgebreid. Nu je dan toch voor zo’n stel zotten staat te spelen kun je net zo goed meteen wat oefenen met de nummers die er nog niet zo goed ingebakken zitten, zo gezegd zo gedaan, boek met tekst erbij en spelen maar! Ook dit leverde uiteraard weer leuke plaatjes op. 
Na een concert van een kleine 2 uur was het welletjes, als we nog wat langer door gedaan hadden waren we waarschijnlijk door het personeel van Palethe buitengeveegd dus eigenlijk gewoon mooi op tijd. Afgelopen weekend heb ik even wat tijd uitgetrokken om eens te kijken wat ik nu eigenlijk allemaal gemaakt heb, veel weggegooid, nog meer in de categorie: Hmmmm en zelfs een paar die ik heel aardig durf te noemen.
Op de dropbox van de fotoclub is een mapje aangemaakt waar we allemaal onze ‘beste’ foto’s in kunnen zetten, deze worden dan ook doorgegeven aan L.O.ST. zodat hun op hun beurt de beste weer op hun site kunnen zetten (inmiddels staan daar al een aantal foto's van 'ons' op)