Zo als elk jaar de 1e zaterdag van jullie Willems Wondere Weiland, en ook zoals elk jaar kreeg ik dus op donderdagavond voorafgaande een fotootje doorgestuurd met de melding dat kamp Brabant weer staat
Dus op vrijdagochtend eerst even wat uitslapen (voor-slapen) dan nog wat dingetjes in orde maken, de poezenbeesten verzorgen (blijf me verbazen dat ze zich zo weinig vragen stellen: ‘nu al eten ? …. Oke’) en dan op weg naar Hooglanderveen. Het ooievaarsnest op het ‘oude’ festival terrein is dit jaar weer goed bezet, ik zie er 3 op zitten. En even later gooi ik m’n spullen vlug uit de auto want net als voorgaande jaren moet er natuurlijk weer net iets langs als ik m’n spullen probeer uit te laden. Hoera (not) we hebben dixies dit jaar, van het mooie dixie tuintje heeft Brabant er wel een omgedraaid, onze prive dixie. Volgend jaar is als het goed is de toiletwagen weer van de partij.
Patrick heeft dit jaar ook een tentje en heeft besloten naar Brabant te emigreren. Met het opzetten van zijn tent heeft hij wel niet veel te maken gehad, ‘zo dat ik weet hoe ik hem op moet zetten bij de zwarte cross’ en vervolgens laat hij anderen het werk doen. Later die dag hebben we besloten om de buitentent even een kwart slag te draaien, net in die paar minuten dat hij even iets moest doen. Het duurde even voor hij het door had, maar hij liet zich niet kennen. Verder staat Mark en Tom hun tent er, maar Mark heeft lang genoeg in Eindhoven gewoond om vrijstelling te hebben en op de zaterdag wordt het rijtje gesloten door klein Alkmaar.
De donderdagavond heeft Erik voor de muziek gezorgd en ik heb niet het idee dat ik daar veel aan heb gemist (categorie: fout-fauter-vaudst) maar de controle aan Jeroen geven bleek ook niet de beste keuze. Hoewel Jeroen en Erik helemaal los gingen
zaten de anderen er wat verveeld bij te kijken. Ondanks de foute muziek werd het toch voor velen nog een uurtje of 4, ik wat eerder en het was al zo ver dat ik wakker werd van de stilte en de rust.
De zaterdag begon zonnig, maar helaas hield dat geen stand, na enkele miezer buitjes ook wat ‘echte’ regen, gelukkig net niet te slecht om echt mensen naar huis te jagen. Veel die we langs zagen komen richting parking gingen enkel een vest of trui halen en een enkeling ging even naar huis voor iets warmers
Thari had een dealtje met Patrick gesloten, als ze haar polsen bijeen liet binden met het
bandjesapparaat en er dan een uur mee rond zou blijven lopen dan zou ze Patrick als slaafje mogen gebruiken, dat uur heeft ze niet volgehouden maar Patrick als slaafje gebruiken toch weer wel.
De allereerste auto van vandaag presteerde het meteen om te ruim in te draaien en met een bandje in de sloot terecht te komen, de heftruck moest er aan te pas komen om hem eruit te trekken .
Aan de poort hebben we ook nog een tijdje opgescheept gezeten met een man die niet geheel stabiel meer was (oorzaak drank) en waar de organisatie een taxi voor had besteld, die taxi liet echter behoorlijk op zich wachten, later bleek dat die dan weer geprobeerd had terug te bellen, dat is dan weer niet gehoord wegens iets met muziek, maar uiteindelijk is het goed gekomen (tot in de taxi althans, daarna is niet meer voor ons) Het pendelbusje was ook weer van de partij met afwisselend Ab en Miranda en bijbehorend gekibbel.
In de tent van de organisatie nog even nagenieten met een biertje van Carl (onze brouwert) en wat hapjes uit de snackkar en daarna nog even nazitten in Brabant, niet lang want iedereen was stik kapot.
Volgende ochtend Brabant afbreken en afscheid nemen en dan terug naar huis voor een heerlijke douche.
