Willems Wondere Weiland 2018

'Het is 7 juli 2018, na een lange slopende reis hebben de Vikingen hun Walhalla bereikt: Willems Woeste Weiland!'

7 juli was het weer tijd voor het jaarlijkse feestje in Hooglanderveen, Willems Wondere Weiland. Net als andere jaren werd kamp Brabant al opgebouwd op donderdag, maar kwam ik op vrijdagmiddag aanwaaien. Er waren inmiddels al wat foto’s op Facebook verschenen van de zwembadjes bij het kamp en de opbouw van het festival terrein dus ik wist al wel wat te verwachten; ongeveer hetzelfde als andere jaren. M’n bed kon weer in de slaapzaal bijgeschoven, plek over dit jaar zelfs, alleen Stefan, Roland, Hans en ikzelf slapen in de tent, Ad, Peter en Miranda  komen zaterdag en blijven dan bij Leo slapen. Het is wel erg warm met het opzetten van m’n bed, maar veel meer dan dat hoef ik ook niet te doen.

We gaan eten in de crew tent, nasi vandaag, de bami van gisteren was bij Hans niet helemaal goed gevallen wat natuurlijk weer voor de nodige grappen en lachmomentjes zorgde, de nasi viel beter. De wedstrijd België-Brazilië werd gelinkt naar het grote scherm bij het hoofdpodium, maar omdat er geen geluid bij was zijn we in kamp Brabant blijven zitten om het op klein scherm te kijken. De wedstrijd zelf heb ik niet gezien, maar de 3 supporters aan de andere kant van de tafel zorgden voor een uitermate  vermakelijk uitzicht. Deze avond kwam ook nog de delegatie gemeente, brandweer voor de inspectie en toen Erik kwam vragen of ze ons kamp mochten gebruiken om te vergaderen, en of wij dan ff weg wilden gaan beloofde dat niet veel goeds.

We zijn bij de crewtent aangeschoven bij het kampvuur. Hoe langer het duurde hoe meer er een soort graf sfeer kwam overhangen, het leek erop dat we de volgende dag zouden kunnen gaan inpakken, dat het hele feest niet door zou gaan. Uiteindelijk kwam Erik met het verlossende bericht, er moest wel nog e.e.a. in orde gebracht worden maar als we er met z’n allen om een uur of 9 morgenochtend even tegenaan vlammen dan zou het goed komen.

De volgende ochtend volop bedrijvigheid, er moest een tank voor de toiletten ingegraven,

nog wat haringen aangestampt, zand tegen pallets om struikelgevaar te verminderen, en nog wat dingen. We stonden klaar om bij te springen maar dat bleek niet nodig dus zijn we het op de weg maar in orde gaan brengen. Natuurlijk ook weer de gebruikelijke ongein zoals Patrick roepen voor de koffie terwijl hij net Kevin met het bakje omhoog gezet heeft zodat die door Tim gered moet worden. De zwembadjes moeten we van Jeroen toch ook maar even leeg laten lopen, voor dat ze er met de hercontrole alsnog een probleem van maken. Tegen de tijd dat Jimmy en Mark arriveren is de grond op die plek alweer opgedroogd en zetten zij er hun tent op. We mogen gebruik maken van de faciliteiten in Tommies huis, douchen en nood stroom voor als de aggregaat uit is, en ik begreep van Hans dat Patrick geen woord gelogen heeft met zijn beschrijving van de doucheruimte, die meteen ook een slachtoffer heeft gemaakt, Stefan heeft geprobeerd een plankje van de muur te koppen wat hem een flinke jaap in z’n voorhoofd bezorgd; waar is de EHBO als je ze nodig hebt.

Half 12 hercontrole en gelukkig, groen licht / witte rook, het kan doorgaan. Blijkbaar hadden ze bij de gemeente een nieuwe kersverse beroeps zeikerd ingehuurd voor de controle, wij hebben hem Obi gedoopt.  
.

Inmiddels zijn ook Ad, Peter en Miranda gearriveerd dus ons clubje is compleet. Om 14:00 u gaat het terrein open en om 14:30 u begint de muziek. Vanaf dan gaat de dag altijd extra snel is mijn ervaring. Stefan heeft geregeld dat Patrick of Kevin hem even in het bakje omhoog zet voor wat foto’s van bovenaf, ik mag ook mee, maar de eerste ronde heb ik niet eens door dat Stefan even weg is. Ik probeer later of ik Patrick of Kevin ergens kan vinden, maar tevergeefs. Later hoor ik dat Kevin rond die tijd in het koeienpak heeft rondgelopen.
.

Hans moet halfweg de dag even weg dus toen heb ik nog een tijdje lekker in de volle zon op het parkeerterrein gestaan. Er zijn enorm veel mensen met de fiets vandaag, we plaatsen

een verzoek voor extra hekken om fietsen tegen te kunnen zetten en nog een minuut nadat die geplaatst zijn staat het alweer vol. Nadat het eerst aanzetje nieuwe rij auto’s is gemaakt besluiten we het parkeergebeuren los te laten, er vallen inmiddels gaten en het is duidelijk hoe er geparkeerd dient te worden,
vanaf nu komt het vanzelf wel goed. Ik ga alsnog met Stefan in het bakkie om foto’s te maken, maar het is Tim die het bestuurd dus ik moet nog even een woordje wisselen met Pat en Kev. Het licht is nu wel fantastisch, en het terrein van bovenaf is het een heel leuk gezicht. Ook nog even wat plaatjes met m’n telefoon, maar terug thuis blijken die van m’n oude compactje toch nog altijd beter te zijn.

De grote uitloop verloopt weer even chaotisch als anders, fietsers die niet meer recht kunnen blijven, er is zelfs iemand gewoon de greppel in gewandeld, gelukkig geen ernstige brokken, enkel een stel wat zich morgen gaat afvragen wat ze gedaan hebben. 

Ik bedenk me nu dat ik niet weet hoe het met de 45km wagen die in de greppel geparkeerd was is afgelopen… Natuurlijk wil iedereen die met het pendelbusje mee moet voorop staan, er moet blijkbaar midden op straat afscheid genomen of gewoon staan buurten met fiets en al.

En daar bovenop staat de politie net voorbij de afzetting en doet niks, behalve dan wat flauwekullen met de omroepinstallatie van de auto. De vraag van een meisje voor een lift wordt luid en duidelijk door de straat afgedaan met “NEE, JE KRIJGT GEEN LIFT …. WE ZIJN GEEN TAXI” gevolgd door alle dierengeluiden die de agenten op hun telefoon hebben. Het was grappig geweest als ze dan ook nog een beetje hun werk hadden gedaan en die zatte schup op z’n brommer zonder licht hadden aangesproken, maar daar gingen ze vandaag niks aan doen kreeg Stefan doodleuk te horen. Uiteindelijk toch terrein leeg, bijna alle auto’s en fietsen weg en het gros van de gasten op weg naar huis dus dan mogen wij aan de borrel.

Ieder neemt wat mee terug naar kamp Brabant, porto’s af, hesjes uit en op naar de crew tent voor de afterparty. Het kampvuur is weer opgestart, lekker want het koelt flink af. De raket ijsje worden dan ook afgeslagen maar even daarna zit Kevin toch met een doos peren ijsjes opgescheept. Het wordt een tijdje heen en weer gegooid om dan weer bij Kevin te landen. Ik krijg nog een navliegende ijsko tegen m’n hoofd, best hard zo’n peren ijsje. Het wordt al snel te warm bij het vuur dus ik schuif de tent in, maar daar koelt het weer te snel af, ik pendel dus om de zoveel tijd van vuur naar tent en omgekeerd. Jimmy komt met de vette snacks rond, en na nog een keer van vuur naar tent te verhuizen kom ik tot de ontdekking dat Ad, Peter en Miranda al richting bed vertrokken zijn. Bart en Erik zitten op hun praatstoel en er worden weer verbeterpunten voor de volgende editie bedacht, dit keer grootse plannen voor de pendelbus, welke ik hier niet durf neer te pennen (er lezen kinderen mee)

Eigenlijk best heel vroeg gaan we slapen en dit keer wordt ik niet de hele nacht wakker gehouden door een Jimmy of wie dan ook, verrassend! Roland had al aangegeven niet te gaan slepen met een koe dit jaar, en toch stond de volgende morgen de koe op tafel. Jimmy had Mark gestrikt dit keer, maar die liet al meteen weten dat dat ook meteen de laatste keer was. Ik heb Jimmy bedankt voor het niet verstoren van m’n nachtrust, Roland voor het niet hoeven sjouwen met een koe en Stefan voor het laten staan van zijn fiets: Goh Jimmy, ze bedanken je allemaal voor het niet liggen kutten.

Ontbijtje met eieren en spek, koffie en dan de boel opruimen en richting huis. Puntje voor volgend jaar: mummy slaapzak mee ookal lijkt het warm zat!
.