Halloween - Jack O'Lantern

Bij CCC een leuke avond gehad pompoenen uithollen, snijden en fotograferen voor Halloween

Zo kwam het verhaal van  zoals de pompoengezichten ook wel genoemd worden ter sprake dus ik heb het nog even wat verder uitgezocht:

Een oud Iers volksverhaal uit het midden van de 18e eeuw vertelt over Stingy Jack, een luie maar sluwe smid die een kruis gebruikt om Satan te vangen. Een verhaal vertelt dat Jack Satan ertoe verleidde om in een appelboom te klimmen, en toen hij daar ingeklommen was, plaatste Jack snel kruizen rond de stam (of kerfde een kruis in de bast), zodat Satan er niet meer uit kon

Een andere versie van het verhaal zegt dat Jack werd achtervolgd door dorpelingen van wie hij had gestolen. Toen ontmoette hij Satan, die beweerde dat het zijn tijd was om te sterven. De dief stelde zijn dood echter uit door Satan te verleiden met een kans om de kerkgaande dorpelingen die hem achtervolgden te kwellen. Jack vroeg Satan te veranderen in een munt waarmee hij zou betalen voor de gestolen goederen (Satan kon elke vorm aannemen die hij wilde); en dan later, als de munt (Satan) verdween, zouden de christelijke dorpelingen vechten om wie hem had gestolen. De duivel ging akkoord met dit plan. Hij veranderde zichzelf in een zilveren munt en sprong in Jacks portemonnee, alleen om zichzelf naast een kruis te vinden. Jack deed de portemonnee stevig dicht en het kruis ontnam de duivel zijn krachten; en zo zat hij gevangen.

In beide volksverhalen laat Jack Satan pas gaan nadat hij heeft ingestemd om nooit zijn ziel te nemen. Vele jaren later stierf de dief, zoals alle levende wezens doen. Natuurlijk was Jacks leven te zondig geweest om hem naar de hemel te laten gaan; Satan had echter beloofd zijn ziel niet te nemen, en dus werd hij ook uitgesloten van de hel. Jack kon nu nergens meer heen. Hij vroeg Satan hoe hij nu zou kunnen zien waar hij heen moest, aangezien hij geen licht had, en Satan gooide hem spottend een brandend kooltje toe om zijn weg te verlichten. Jack sneed een van zijn rapen uit (wat zijn lievelingseten was), stopte het kooltje erin en begon eindeloos over de aarde te zwerven op zoek naar een rustplaats. Hij werd bekend als "Jack of the Lantern", oftewel Jack o'lantern.   (Bron: wikipedia)

Het verhaal van Jack is met de Ieren mee naar America gekomen en bij gebrek aan rapen aldaar werden voor de lantaarns pompoenen gebruikt, sindsdien is het dus de pompoen lantaarn die op all hallows eve (de avond voor alleheiligen; Halloween) kwade geesten moet verjagen

Bij CCC stonden pompoenen klaar, ons was gevraagd een scherp mes mee te brengen (zonder te weten wat we zouden gaan doen) en er waren verschillende plaatjes van mogelijke motieven om uit te snijden. Niet alleen griezel dingetjes maar ook andere figuren. Ik koos een vlinder maar mijn mes was wat te groot om alle kleine details uit te werken dus het is een wat abstractere vlinder geworden. 

De pompoenen werden in de studio voorzien van lichtje en opgesteld en toen konden we onze Halloween pompoenfoto's maken. Beetje lightpainting erbij om het nog wat mooier te maken en toen was de avond alweer bijna om. Beetje opruimen en thuis verder met de resultaten. Iedereen mocht zijn pompoenwerkje mee naar huis nemen dus hij staat nu bij mijn voordeur (tot ie instort of zelf aan de wandel gaat)

 

 

Weerterbos hertenbronst 2024

Het is weer de tijd van de hertenbronst dus ik besloot een zaterdagochtend op te offeren om foto's te gaan maken van de edelherten in het Weerterbos. Van als het meezit luid burlende herten. Het Weerterbos ligt op het grondgebied van Nederweert ten noorden van Weert (heeft iets te doen met grondruil tussen deze gemeenten)  In 2005 heeft de Stichting het Limburgs Landschap hier 15 edelherten uitgezet, in eerste instantie achter een afrastering, later zouden ze dan vrij door het kempen broek kunnen zwerven. Dit is een gebied in de grensstreek van Nederlands en Belgisch Limburg en Noord Brabant van ca. 12.000 ha. Herten in de vrije natuur, dat was de bedoeling tenminste maar door protesten van boeren en de angst van omwonenden van het gebied voor aanrijdingen met de dieren is het gebied nog altijd omheind. Dit betekend echter niet dat het heel veel makkelijker is om ze te spotten, het gebied is toch ca. 150 ha groot. 

De eerste keer dat ik hier kwam was in corona-tijd  (2020) en toen moest je je perse aanmelden bij zo'n betaalde excursie van Stichting het Limburgs Landschap om op de uitkijktoren te mogen (beperkt aantal bezoekers bla bla bla) dus toen heb ik daar bij de poort gestaan en door het hek gefotografeerd dus dit keer ging ik zeker de toren op. 

Weerterbos 2020

Ik was toch niet helemaal zeker of parkeren langs het zandpad de bedoeling was dus ik heb toch maar een andere parking uitgezocht, aan de kant van Maarheze en dan te voet over een pad van ongeveer 1km naar de uitkijktoren. Even uitgezocht hoe laat zonsopkomst is en hoe laat ik dan moet vertrekken en dan dus vroeger dan normaal door de week opstaan om op tijd ginds te zijn. Het was een frisse ochtend, 3 graden op de meter maar wel eerst even autoruit krabben. In het halfduister door het bos om dan toch alweer verschillende auto's op het zandpad te zien staan. Onderweg had ik het burlen al gehoord, het geluid draagt ver. De toren op naar het eerste niveau, dat lijkt me wel prima, verder naar boven levert volgens mij niet veel meer zicht op. Het is mistig maar er staat in ieder geval al een mannetjeshert bij een boom die nog niet opgeslokt wordt door mist. Wel is het nog te donker voor foto's dus ik kan op mijn gemak m'n statief opzetten. 

Nu herinnerde ik me van de vorige keer nog de sjacherijnige fotografen aan het hek die deze amateur alleen maar vervelend leken te vinden (serieus, kon geen groet of lachje vanaf). Dus dit keer probeerde ik een voorzichtige goedemorgen en was bijna verbaasd toen ik van beide andere fotografen een groet terug kreeg. Ook iedereen die na mij kwam groette en maakte een kort praatje. Terwijl het langzaam lichter wordt neemt het lawaai van de herten toe, en helaas het zicht af ... dikke mistbanken. Het dichtstbijzijnde hert doet niet heel actief mee, af en toe kan er een burl vanaf maar meeste tijd graast ie maar wat. Wel een mooie kleurige zonsopkomst en in de verte de Exmoor pony's en een burlend hert in de mist. Van de kant van de grenskerk komen twee mannetjes het bos uit. Kerk inderdaad, een einde verderop ligt een openluchtkerk en tevens monument. Op deze plek werd in 1649 een kerk gesticht toen het katholieke geloof uit de Nederlanden werd verbannen, deze kerk lag net over de grens op Spaans grondgebied zodat mensen toch hun geloof net over de grens konden belijden, De diensten werden verzorgd door de paters van Biest. (bron wikipedia) 

Een van de fotografen besloot bij de kerk te gaan kijken, daar stonden ook al wat fotografen, ik blijf gewoon op mijn post hopende dat ze dichterbij zouden komen. Het hert bij de boom bleek het meest dichtbij wat de herten deze ochtend zouden komen. Toen ik terug wilde lopen kwam ik nog een bekende tegen, die stond ook op het zandpad geparkeerd, mag gewoon wist die me te vertellen. Ik zei nog ik loop terug naar mijn auto en misschien kan ik nog een ree spotten ... niet denkende dat dat ook echt zou gebeuren ... weer net alleen z'n kont in beeld ...

Aangezien ik het toch een beetje vond tegenvallen besloot ik de zondagochtend nog maar eens te gaan. Weer op dezelfde plek geparkeerd want die korte wandeling door het bos beviel eigenlijk prima. Vandaag paar graden warmer, andere fotografen (ook gewoon vriendelijk) en weer wat mist. Vanaf de toren was er niet veel te zien, alleen de paardjes stonden direct aan de voet. Na een tijdje besloot ik toch maar eens bij de kerk te gaan kijken. Er stond vandaag nog niemand maar een van de andere fotografen was me gevolgd naar dit plekje. In de bosstrook waar je hier op uitkijkt zit een mannetje en in het gras ervoor lopen de hindes, nog steeds behoorlijke afstand, maar nu heb ik de dames tenminste ook gespot. Als de zon opkomt trekken de dames het bosje in waar we ze nog heen en weer kunnen zien lopen. Een hinde is achtergebleven en graast rustig door af en toe mooi poserend voor de fotografen. Door de mist en de zon kan ik toch wat aparte plaatjes knippen, als ze toch niet dichterbij komen dan is dit ook goed wat mij betreft. Na een tijdje geef ik het op en begin aan de terugweg. Bij de toren zie ik een hele groep fotografen een hoek in schieten dus toch maar even een kijkje nemen. Een mannetjeshert wandelt rustig richting de bosrand, deze toch ook nog maar even op de plaat gezet en dan terug naar de auto. Nu ben ik wel bedacht op mogelijke reeën, niks natuurlijk. 

Thuis nu lekker met de foto's aan de slag, blijkt dat ik toch die ene mistfoto van de zaterdag het best geslaagd vind (zet m hier helemaal onderaan 🙂)

Kleurig ochtendrood

Dit vind ik ook een toppertje

Deze vind ik toch de beste van dit weekend

 

 

 

 

 

 

 

Réserve Naturelle De Furfooz

Nog even snel voor het weer echt herfstig wordt een wandeling gepland in de Ardennen. Dagje vrij, route uitgestippeld op Komoot en nog even gekeken op buienradar of het niet toch misschien beter op zaterdag zou moeten zijn. Volgens buienradar zou het op vrijdag tot 17u droog blijven en dat leek me tijd genoeg. Niet te vroeg vertrokken maar ook niet te laat want het is toch dik 2u rijden naar het startpunt in het dorpje Furfooz nabij Dinant.

Furfooz ligt aan de noordkant van de Lesse die daar onderlangs kronkelt langs verschillende rotsformaties. Aan de noordkant van het dorp heb je een glooiend landschap maar in het dal van de Lesse waan je je in berglandschapof dat toch Müllerthal. Mijn auto geparkeerd in het dorp bij 'Les Nutons' een zaaltje met een parking want verder is er in het dorp niet zo veel te parkeren. De route brengt mij langs de kerk naar een weggetje naar beneden. Ik had dit weggetje ook kunnen nemen want onder (eind van de weg) is de parking van Parc de Furfooz. Er zijn werkzaamheden gaande dus ik kijk even op m'n telefoon naar m'n routekaart om te zien waar ik heen moet. Volgens de kaart moet ik het pad rechtdoor volgen maar daar staat een verbodsbord, bord doodlopende straat en nog een maar voor ik kan lezen wat er op staat gaat de deur van de keet waar ik naast sta open en een vriendelijke meneer vraagt me of ik het park kom bezoeken ... park? Dus hij begint te vertellen , Romeins badhuis, middeleeuwse muur, grotten ... verkocht. Entree is €5,- en als ik de bordjes volg kom ik vanzelf weer hier terug. Op de kaart had ik al vlug gezien dat ik verderop mijn originele route weer zou kunnen oppikken dus ik hoop dat ie niet op me heeft zitten wachten.

Sorry Komoot

Om de route door het park te starten moet ik een geknutselde trap van steigermateriaal op en dan een zandpad wat leid naar het gereconstrueerde Romeinse badhuis. Op de originele ruïne is het badhuis opgebouwd zoals het er ooit uit zou moeten hebben gezien. In het badhuis uitleg en foto's van de ruïne voor de heropbouw. Volg de blauwe pijlen langs nog wat Romeinse en middeleeuwse ruïnes naar een gat in de grond (?) Trou du grand duc, een trap leidt de grond in en na een korte bocht verschijnt een 'raam' met uitzicht op de Lesse. Terug naar boven en door op de route, uitkijkpunt nog een stuk middeleeuwse muur en dan  een slingerend pad met veel trappen naar beneden. Onderweg passeer je langs een ondiepe grot trou qui fume, hier zit een gat in de grond naar dieper gelegen grotten, als de buitentemperatuur kouder is dan de temperatuur in de grotten dan ontsnapt hierdoor waterdamp waardoor het lijkt te roken (vandaar de naam rokend gat) Vervolgens gaat het pad langs verschillende grotten waaronder Trou des Nutons, waarin verschillende archeologische vondsten zijn gedaan.

Beneden aan de rivier ligt een eettentje genaamd la Flobette, hier kun je een drankje en/of een huisgemaakt hapje nuttigen (contant betalen graag) Daarna gaar de route rechtsaf achter het eettentje door naar weeral een grot, deze loopt dieper door de grond in maar de toegang is versperd met een ketting dus ik ga braaf maar niet verder (misschien dat het komt omdat ik geen zaklamp bij me heb, of omdat het bord bij de ingang vraagt de vleermuizen met rust te laten, of omdat ik gewoon braaf ben ... laat het even in het midden) 

Wat verderop haak ik weer aan op mijn originele route, bospad achter wat bebouwing langs. Steekt er voor me een slang over, ik weet niet precies wat het is, volgens mij zeker geen ringslang maar een adder heeft toch een ruit of zigzag patroon? Ik houdt maar wat afstand maar toch even foto maken natuurlijk. Thuis uitgezocht blijkt de gladde slang (Coronella austriaca) te zijn, niet giftig en vrij zeldzaam. De oversteek over de Lesse is langs het spoor en net als ik bij de trap ben hoor ik een trein toeteren, even terug om die ook vast te leggen. Langs de Lesse met zicht op de kenmerkende rots Aiguilles de Chaleux, dan weeral langs het spoor de Lesse oversteken en dan een bospad omhoog wat steeds onduidelijker wordt. Er zou hier nog een afslag zijn naar een grot, 2 paden geprobeerd maar de eerste leek dood te lopen en de andere was versperd met allerlei omgevallen bomen en werd steeds sleiler on onduidelijker dus terug, laat die maar zitten.

Mezelf omhoog geworsteld (weekje ziekenhuis is niet goed voor je conditie!) of ik nog op het pad zit is niet helemaal duidelijk en een splitsing die niet op de kaart staat, maar links aangehouden. Kom ik toch weer op een net iets duidelijker pad, rechtsaf gaat waarschijnlijk de rots op (niet gedaan) linksaf vervolgt de route om uit te komen bij het uitzichtpunt. Dan klopte dit stuk route in ieder geval wel. Na uitrusten/van het uitzicht genieten op het bankje gaat de route over een gravelweg terug naar het dorp.Hier nog wat mooi uitzicht over de glooiende omgeving maar het weer begint te veranderen. Als ik goed en wel bij de auto ben begint het te regenen, een uur vroeger dan voorspeld maar voor mij maakt het niet uit. Ik had nog wat andere bezichtigingsopties genoteerd maar door de detour door het park ben ik al langer onderweg geweest en het weer zei me ook gewoon maar naar huis te gaan.

Website: www.reservedefurfooz.be

 

 

 

 

 

 

 

Uitzicht van ongeveer bij de pijl die naar B wijst

Van Q tot S Fotocursus

Bij CCC Fotounie zijn behalve foto workshops ook meerdaagse cursussen te volgen, van A tot M is voor licht gevorderden,

Van N tot P is daar weer een vervolg op en van Q tot S is de cursus voor modellen en portretfotografie (er zijn er nog meer maar dit is in de alfabet reeks) Ik heb me dit jaar opgegeven voor Q tot S om eens wat meer thuis te raken in het aansturen van modellen. 6 Lesdagen (11-17u) verspreid over een aantal zaterdagen (grof weg om de zaterdag) inclusief lunch (zo rond 12:30) en avondeten na afloop.

Ik zal hier uiteraard niet de hele lesstof behandelen, als je dat wilt weten dan mag je zelf gaan kijken wanneer de cursus opnieuw start. Maar ik zal wel het globale verloop van de cursus beschrijven. Op de Website staat bij het algemene nog oude informatie over deze cursus, zo zijn het nu 6 dagen ipv de vermelde 5 en het werken met reportageflitsers is nu verwerkt in de workshop strobisme en ligt bij van Q tot S echt de nadruk op aansturen en aankleding. Uiteraard is de basis natuurlijk wel de belichting dus daar gaat de eerste les in hoofdzaak over en daarnaast wordt ook het poseren van de modellen en emotie aan bod. De verschillende types belichting heb ik in de masterclass flits bij het CVO al eens geleerd dus dat was niets nieuws voor mij. Emotie is wel heel leuk om in beeld te brengen, zeker met de leuke modellen waar we mee mochten werken. Wel grappig dat alle cursisten elkaar al eens getroffen hadden bij een van de andere workshops of shoots van CCC Fotounie, de voorstelronde konden we dus alvast overslaan. Het aansturen is nog best een uitdaging, helemaal als je er een bepaalde tijd mee vol moet maken. Ik sla na een tijdje gewoon helemaal dood, weet niks meer te verzinnen. Gelukkig is er dan Ben of Spiek die me een stukje op weg helpt en dan kan ik weer door. Als het specifiek over aansturen gaat is dat ook waar je helemaal mee bezig bent, de andere fotografen mogen dan wel foto’s maken. Later wordt het aansturen en fotograferen gecombineerd. We moeten ook een verhaaltje uitdenken met bijbehorende outfit die we dan in de kringloop voor max €15,- per groepje bijeen moeten zoeken.

We gaan in de buitenlucht foto’s maken en er moet een eindopdracht uitgewerkt worden. Voor de eindopdracht is er eerst een testdag en tenslotte de werkelijke uitvoering. Ik heb bij de test al verschillende leuke foto’s kunnen maken dus samen met de eigenlijke opdracht heb ik een ruime serie in mijn Plastic Fantastic concept. René heeft een concept met doeken, Bert met projectie, Bianca heeft 1001 nacht, Noël een val thema in de stijl van Brooke Shaden en Marina heeft ook iets van surrealisme. Vooral van die laatste 2 ben ik heel benieuwd hoe het verder uitpakt omdat daar het effect pas in de nabewerking duidelijk wordt. Ik ben nu wel al begonnen met de andere foto’s van de lessen uit te zoeken en de leukste te bewerken maar daar ga ik echt nog wel even zoet mee zijn. Tijdens de cursusperiode heb ik enkel het huiswerk en mijn eigen concept klaargemaakt maar er staat nog zo veel leuks van de rest en ook de concepten van de anderen, kom maar op met die lange winter

 

Testrun eindopdracht

Eindopdracht (groepsfoto)