Workshop Meel & Melk

Weer eens een leuke workshop/fotoshoot gedaan in de categorie ‘beter niet thuis proberen’ Meel en Melk dit keer en ja het is precies wat je denkt, gooi en smijt kliederwerk. Net als vuur en vlam deze ook weer bij CCC.Fotounie in Tilburg (die hebben regelmatig van die leuke dingen op de agenda staan)  11:00 beginnen, half uurtje eerder inloop, bakkie koffie, alvast een broodje erbij

Het grote voordeel van deze studiolocatie is dat er een grote rolpoort zit waardoor we als fotografen binnen kunnen staan terwijl het smotswerk buiten gebeurt, na afloop gewoon even de tuinslang erover en klaar. De straat is nog gewoon in gebruik dus af en toe moet er even iemand langs (niet heel vaak gelukkig) en dan wordt er even vreemd gekeken (of niet, dan zijn het buurtgenoten die het eerder gezien hebben). Een stellage met zwart doek en lampen, en een zwart zeil op de grond.

Veel pakken meel, een kanon op perslucht om meel mee af te schieten en natuurlijk modellen. Voor deel 2 zijn al wat emmers melk met yoghurt (om het wat dikker te maken) klaargemaakt die lekker in de zon staan op te warmen (lekker is anders lijkt me) De modellen komen in verschillende kledij, worden gepoederd en na aftellen een sprong, een gooi met een rok of een twirl om maar zo veel mogelijk meel rond te gooien. Het kanon wordt erbij ingezet en er wordt wat geëxperimenteerd met attributen. Na de eerste paar foto’s weet ik al dat dit weer een zeer geslaagde dag gaat zijn.

 

 

Na een pauze met broodjes en koffie, thee of fris is het onderdeel melk aan de beurt. Voor de modellen is dit nog meer afzien dan proestend door de meelwolk. Sprongen zijn er nu ook niet bij want na een melkworp is de ondergrond een glibberige bende dus uitkijken dat niemand uitglijd.  Het melk-yoghurt mengsel stinkt en op de meeste foto’s zie je de modellen met de ogen dicht, als je geluk hebt heb je net daarvoor geknipt en heb je ogen open, maar bij de splash knijpt iedereen ze stijf dicht (begrijpelijk!) Er moet ook nog een beetje gemixt worden om de juiste dikte te krijgen, nog wat extra yoghurt erdoor. Het is een grote smeerboel, maar ook van dit onderdeel heb ik toch heel wat geslaagde plaatjes kunnen maken.

Als afsluiter krijgen we nog diner, Indonesisch, lekker. Weer allemaal helemaal prima geregeld. Ik denk dat ik toch maar eens lid moet worden van deze club want ik heb nu in korte tijd al 2 van die leuke workshops gedaan, er staan nog verschillende leuke op de site en als ik de leden mag geloven (en dat doe ik) zijn de speciale members activiteiten ook zeer de moeite waard. Ik denk dat ik mezelf dat eens cadeau ga doen ...

 

Modellen: Galyna Kyyashko, Anna Syahari, Randie Vriens, Luna en Lindhe van Haandel

Urbex met Bob, en nog eens zonder Bob

Het is alweer een tijdje geleden (maart) maar via breedbeeld konden we met de fotoclub een workshop Urbex doen met Bob Thissen, 7 leden gingen mee op pad in een staalfabriek in de omgeving Luik ook bekend als HFB Ougree. Na een even bellen van waar we geparkeerd staan komt Bob daar ook naartoe en gezamenlijk gaan we op pad. De locatie staat op de lijst om gesloopt te worden en volgens Bob hoeven we niet bang te zijn voor bewaking want die zouden inmiddels vertrokken zijn. Verder wel kans koperdieven tegen te komen maar daar heb je geen last van, en natuurlijk andere Urbexers. Camera in de aanslag and go! Bob weet de leukste / beste / meest fotogenieke plekjes op het terrein. Zo is er nog 1 controlekamer die nog redelijk intact is, volgens Bob zijn de andere controlekamers gesloopt en in brand gestoken door koperdieven (of vandalen) we gaan dus even bij de ‘intacte’ kijken. Pikdonker daar en ik heb enkel een lampje bij me wat net mijn paadje kan verlichten. Bob heeft beter licht bij zich en is bereid om de boel wat op te lichten zodat we foto’s kunnen maken. Hetzelfde ook bij het Lab hoewel hier wel ramen zijn die wat licht binnenlaten. We gaan ook nog even naar de transportbanden kijken en dan het dak op voor de lunch (zelf meegebracht) in stijl. We horen Bob uit over zijn belevenissen met Urbex, hij gaat heel de wereld over voor locaties. Hoe vind je die dan, ben je wel eens gepakt en wat gebeurt er dan; hooguit waarschuwing of boete maar Italië is wel naar hem op zoek wegens spionage (verkeerde locatie gekozen … iets militair … geen goed idee) maar hij heeft zijn advocaat erop zitten (!) Op het dak maken we nog even een groepsfoto en daarna gaan we ieder voor zich het buitengebied verkennen.

Op de terugweg ‘overvallen’ we een eettentje, die wisten even niet hoe ze het hadden, tent zat ineens vol, stoelen en tafels bijeen schuiven en bakje nootjes op tafel. Daar hebben we nog even zitten na-borrelen. Bob heeft ook nog een van zijn boeken aan Victor kunnen verkopen en ik heb even op zijn website gekeken, misschien koop ik er ook nog wel 1 of 2 of wacht tot deel 3 er is (die zit in de afrondfase)

Toch wel apart dat zoiets door Breedbeeld georganiseerd (en betaald) wordt terwijl het eigenlijk helemaal niet mag … niet te lang over nadenken … en het hek was los dus … 

Een aantal weken later (mei) hebben we het uitje nog een keer min of meer over gedaan, met 5 personen dit keer en nu ook de andere optionele locatie bekeken; de wolwasserij met de Urbex naam Usine S. Maar goed dat we deze locatie niet voor de workshop hebben gedaan want een heel deel was afgezet en gebruikt voor opslag van materiaal en hulpgoederen voor de slachtoffers van de overstromingen van vorig jaar. De site zelf heeft duidelijk ook onder water gestaan dus het stinkt en de drek zit tot tegen het plafond. Ondanks alles is het toch nog een leuke site om te bezoeken hoewel de mooiste ruimtes met de trap en de ovens nu net ontoegankelijk zijn.

 

 

 

Daarna dus nog een keertje naar HFB Ougree, Voor 3 van ons in de herhaling en voor 2 een nieuwe site. Helaas niet van die mooie jakobsladders in de hal zoals vorige keer, en er is weeral meer vernield dan vorige keer maar toch weer wat mooie plaatjes geknipt. We zijn op het laatst even opgesplitst in 2 groepen omdat de ene groep nog even naar die andere hal met de transportbanden wilde en Kris en ik het wel mooi geweest vonden en bij het treintje bleven wachten. Worden die anderen toch aangesproken door politie die op het terrein controleert ... niks aan de hand verder, fotografen worden blijkbaar gedoogd dus ze kwamen er met een foei vanaf. En we waren toch al aan het afronden. Hetzelfde tentje nog eens overvallen voor koffie en daarna naar huis.