De problemen met lange rijen en gemiste vluchten op Schiphol afgelopen zomer hebben mij doen besluiten om in plaats van een weekje Griekenland een weekje Ameland te boeken voor het najaar. Iemand riep toen nog: dat zal tegen die tijd toch wel opgelost zijn zeker … mijn keuze bleek de juiste.
Wat je wel krijgt met een NL vakantie in het najaar is dat je geen idee hebt wat het weer gaat doen, de auto moest dus maar mee het eiland op. Dat maakt de overtocht best behoorlijk prijzig, maar het moet maar. Ik ben sowieso ook geen grote fan van lange fietstochten dus ik had al een beetje uitgezocht tot waar ik met de auto zou kunnen komen, dan kon daar de vouwfiets uit de kofferbak voor het laatste stuk, of gewoon meteen beginnen wandelen.
Het weerbericht zag er niet al te best uit, maar hoe dichterbij mijn weekje Ameland kwam hoe beter het er uit ging zien. Voor vertrek stonden er nog zeker 3 dagen regen op de kaart maar uiteindelijk heb ik enkel onderweg ernaartoe regen gehad en een bui toen ik net even een kijkje op het strand was gaan nemen (nog voor inchecken in het hotel) en op de weg terug naar huis heb ik nog een bui gehad als afsluiter, de rest van de week prima weer.
De eerste avond meteen maar even het strand met de paaltjes bezocht (kijken of het de moeite waard is: antwoord: ja) daar stond een hele groep fotografen, waarschijnlijk een fotografie reis of toch in ieder geval met iets van een instructeur. Ik heb mezelf er gewoon tussen geschoven met mijn statief en had zelfs nog een kleine snack kunnen scoren toen er een doos kaas/wordt stukjes rond ging. Het was laag water met zonsondergang, een paar dagen later nog eens terug gegaan maar toen was het opkomend tij, geeft weer heel andere plaatjes.
Natuurgebied het Oerd staat aangeschreven als een zeker must-see, dat ligt op de oostpunt van het eiland, met de auto kun je niet helemaal tot daar komen, vanaf de parkeerplaats heb je nog een fietstochtje van ongeveer 5km voor de boeg. Bij het uitkijkpunt is een fietsenstalling/parking, daar mijn vouwfiets een de paal gezet, met m’n fietsslot door het hengsel van mijn fietstas en dan hopen dat dat goed zou gaan, en met enkel m’n cameratas naar boven. Vanaf het uitkijkpunt loopt ene pad naar beneden en dan kun jee een ronde wandelen wat ik dus ook gedaan heb. Meteen even geschikte locatie bepaald voor een zonsop te kunnen fotograferen. In het hotel boden ze de optie een ontbijtpakketje voor vroeg vertrek, dat mocht voor vroege fotografen dus op een goeie ochtend in het pikdonker naar die uiterste parking, vouwfiets uit de koffer, in het nog steeds pikdonker naar dat stekkie gefietst en daar met m’n pakketje en een thermoskan thee wachten op de zon. Dit was de laatste ochtend laag water bij zonsop (eigenlijk zelfs al niet echt laag laag water meer) dus ik was wel een beetje teleurgesteld toen de zon het ene beetje liet afweten. Volgende zonsop maar bij de eendenkooi, dat werden ook 2 pogingen want 1e ochtend stond het gebied mooi nat, had ik voor zonsop mooie gekleurde luchten maar de werkelijke zonsop verdween weer achter een wolken band. Toen ik terugfietste piepte de zon daar alsnog bovenuit dus ik was eigenlijk te snel vertrokken van m’n foto stekkie. De volgende ochtend nog eens geprobeerd, nu stond het gebied minder nat maar de zon werkte wel mee dit keer. Terwijl ik stond te wachten op dat moment kwam er een auto aan: de boer, die kwam hekken lossen bij de schaapskooi. Ik dacht eigenlijk dat ik nu toch wel een opmerking zou krijgen dat ik daar niks te zoeken had op dat tijdstip (verboden toegang tussen zonsonder en zonsopgang) maar hij stapte gewoon weer in en met langsrijden groette hij.
De chronologische volgorde van de week is nu een beetje uit mijn verhaal maar oke. Ik heb als echte toerist ook een boottochtje geboekt om naar de zeehonden te gaan kijken. Er lagen folders van 2 aanbieders in het hotel, een daarvan was Expeditie Waddenzee, dat was een combi zeehonden kijken en sleepnetvissen, die leek me wel leuk, en dat was het ook!
Voor wadlopen had ik niet het juiste moment uitgekozen, je hebt door de maand heen laag water en heel laag water en blijft er dus meer danwel minder water staan, ik had te maken met laag water dus ik kon minder ver het wad oplopen dan wanneer het heel laag water zou zijn. De echte wadlooptrips weten precies waar je dan nog met laarzen toekomt, ik had besloten om het te houden bij de stukken die echt drooggevallen waren en geen risico op natte voeten te gaan lopen.
Ook bij het groene strand had ik voor ik begon te lopen even op de app gekeken wanneer het tij zou keren dat ik zeker op tijd terug bij het paviljoen zou zijn. Tip: de app Tides voor de waterstanden, voor Ameland moet je wel Terschelling instellen (dichtstbijzijnde meetstation), maar gratis en duidelijk.
Ik heb ook nog een paar uur in de vogelkijkhut gezeten maar de lepelaars wilden maar niet dichterbij komen zitten, andere vogels ook niet trouwens. Voor vogels spotten was het trouwens ook niet de meest ideale tijd, maar lepelaars gespot, kan ik die toch alvast afvinken.
De vuurtoren beklimmen ben ik niet eens aan toegekomen net als de verschillende museums, de paardenreddingsboot werd deze week niet ter water gelaten dus daar hoefde ik ook niet te gaan kijken, de dijkwachters wel nog even meegepakt en verder vooral heel veel foto’s gemaakt. Voor een volgende keer heb ik wel een lijstje dingen waar ik even rekening mee moet houden maar die volgende keer komt vast en zeker.
