Halloween @ Verbeke Foundation

29 oktober was er een Halloween shoot bij Verbeke Foundation in Kemzeke. Getipt via Facebook had ik me opgegeven als fotograaf en dat terwijl ik nog zo veel heb liggen waar ik mee aan de slag moet, maar goed, alles doen wat leuk is en hopen op wat weekenden met slecht weer … Halloween is de 31^e dus ik wist op voorhand al dat ik geen foto’s voor dit jaar Halloween ging produceren, ik hoop dat de modellen dat niet te erg vinden …

Kemzeke is zo’n anderhalf uur rijden van bij ons (alles wat leuk is is ver weg lijkt het wel) dus om tegen 11 uur daar te zijn moest ik 9:30 vertrekken, 11 uur is geen rotsvast gegeven, maar aangezien het voor mij de 1^e keer is begin ik maar meteen als het gebeuren ‘begint’. Verbeke gaat om 11 uur open dus er stond vanaf 11 uur met vast gegeven 14:00 uur voor de groepsfoto. Verbeke Foundation is een Museum voor moderne kunst dat de private kunstverzameling van Vlaamse Waaslandse verzamelaar Geert Verbeke beheert (zo staat het op google) Het is een uitgebreid terrein met verschillende binnen en buiten locaties en er is een museum café waar je iets kunt drinken en/of een eenvoudige lunch kunt bestellen. Ook zonder cosplay bijeenkomst lijkt het me een leuke uitstap, zal het eens in de groep gooien bij de fotoclub. Geen idee waar ik moet beginnen spreek ik op het terras een monster aan (! Dat krijg je met zo iets !) zij en haar gevolg (dracula en een koppeltje sasquatch) hebben al meer van deze bijeenkomsten meegemaakt op deze locatie, en er is geen briefing of praatje vooraf het is gewoon beginnen als je zin hebt. Dus ik vraag of ik om te beginnen dan even met hen mee mag lopen en foto’s maken. Dat mag en zo kom ik wat meer te weten over de beste fotogenieke plekjes op het terrein. Na een tijdje ga ik mijn eigen weg en haak aan bij andere fotografen, vraag modellen die ik zie die er interessant uit zien, zo werkt dat dus. Ik zet een serie foto’s op de facebook groep zodat ieder zichzelf daar kan taggen of contact kan opnemen zodat ik foto’s kan sturen, er is wel een lijst met fotografen waar de modellen kunnen aankruisen wie allemaal foto’s van hen genomen hebben, maar we zijn met zo veel dat het dan nog lastig wordt uit te zoeken wie wat hoe dus mijn methode lijkt me makkelijker. Het is enorm leuk met al de griezelige kostuums en respect voor de make-up artists. Een aantal fotografen hebben hun eigen licht meegenomen en bij enkelen heb ik daar ook gebruik van mogen maken. Ik had even gedacht om de reportageflitser mee te pakken, maar daar had ik dan eigenlijk nog even wat oefentijd in moeten steken dus ik heb m toch maar thuis gelaten. Volgende keer moet ik toch maar zorgen dat ik m bij heb en het gebruik weer heb opgefrist.

Het weer was niet helemaal top maar gelukkig zijn er de serres waar je binnen foto’s kunt maken en ook in de andere hallen zijn er opties als je het licht opzoekt (of zelf licht bij je hebt dus) Toch nog best een leuk tijdje buiten foto’s kunnen maken ook dus dat valt nog goed mee. De groepsfoto werd gemaakt op de tribune in de serre en toen zagen we pas hoeveel cosplayers en fotografen er eigenlijk waren, veel! Een aantal foto’s van de cosplayers op de tribune en een met de fotografen (op een paar na die de foto wilden maken) Na de groepsfoto nog wat mensen gestrikt voor nog wat foto’s, onder andere ook van degene die me getipt heeft over dit evenementje, en dan herken ik haar in eerste instantie helemaal niet. Ik geef de schmink en outfit gewoon de schuld. Tegen half 4 vond ik het wel mooi geweest, nog even een paar fotootjes gemaakt vanaf de parking, daar staat een zuchtend treinstel en heb je zicht op de helikopter, en de gestapelde vervoersmiddelen. Deze dingen zie je ook vanaf de snelweg, toen we met Digipelt naar zeeland zijn geweest werd onze interesse al gewekt door deze objecten, vandaar dat de naam Verbeke me al bekend voorkwam, ik heb toen namelijk al helikopter+ Kemzeke ge-googled waarbij je dan vanzelf bij Verbeke uitkomt. Ben niet meer gestopt bij de kudde Olifanten langs de weg, dat is voor een andere keer die er zeker gaat komen.

 Op de volgende foto´s sta ik zelf, vooral bij de groepsfoto± goed zoeken ...

 

Weekend cote d'opale met fotoclub Digipelt

 

Tot nu toe hadden we wel al zo nu en dan een avond of een dag uitstap met de fotoclub maar nu een keer iets verder weg en dan een heel weekend. Kris en Jean hebben samen de organisatie op zich genomen en een leuk weekendje Cote d’Opale georganiseerd. Er waren verschillende fotografisch interessante plekjes uitgezocht in de buurt van het hotel waar we zouden overnachten en een indeling van auto’s en gedeelde kamers. Ik reed samen met Antoinette met Kris en zijn vrouw Christel en er reden nog 3 auto’s die kant uit. Elke auto reed op eigen tempo naar Wissant en daar troffen we elkaar even voor ieder zijn weg ging voor een eerste ronde foto’s maken in het reeds minder wordende weer. Auto Kris reed naar het noorden van Wisent, naar Plage de Strouanne en daar zijn we even uitgewaaid op het strand met zicht op le petit blanc nez, in de regen inmiddels maar de eerste foto’s zijn gemaakt.

 

 

 

Daarna zijn we richting hotel vertrokken, daar hadden we om 15:00 afgesproken om in te checken. Onderweg kwamen al berichtjes binnen van anderen die ook op weg naar het Hotel gingen. Na het inchecken en opfrissen zijn we in de bar neergestreken en daar hebben we de rest van de middag gezeten, buiten was het bar en boos dus niemand had veel trek om nog naar buiten te gaan.

De volgende dag zag het er een stuk beter uit, we zijn bijna allemaal naar Fort Vauban (ook wel Fort d'Ambleteuse) gereden, alleen Peter en Rinus hebben hun eigen plan getrokken, maar dat mocht ook he. Ik heb een tijdje staan rommelen met de bigstopper aan de land kant van het fort terwijl de anderen over de rotsen geschuifeld zijn voor het zicht vanaf de zeezijde. Toen mijn plaatje naar wens was ben ik ook die kant op gewandeld. De rotsen zijn goed glibberig, bij hoog water heb je hier natte voeten, maar nu bij eb ligt het ‘droog’ maar glibberig. Daarna naar het strand met de kiezels en rotsen, enkelen zijn te voet langs de kust gelopen, de rest met de auto naar de volgende parking. Wehebben foto’s gemaakt en even gewacht tot iedereen er weer was voor we naar de volgende site vertrokken. We wilden een kijkje gaan nemen bij het wrak van de Lord Grey. Het laagwater was net niet laag genoeg dat het wrak droog zou liggen. Victor eigenwijs met z’n laarzen tot vlak bij gekomen maar moest toch al snel terug om niet te natte voeten te krijgen. Het beste plaatje van het wrak is gemaakt door Kris met de drone: het is toch echt een scheepswrak! Kon je van waar wij stonden niet heel goed zien. We zijn nog een hapje gaan eten in Wissant om daarna bij de paaltjes op het strand aldaar nog een tijdje foto’s te maken. Het zag er niet naar uit dat er nog een mooie zonsondergang zou komen. Hoewel het de hele dag prima weer is geweest lag een zware band bewolking aan de horizon die langzaam onze kant op kwam. Toen het tij te hoog kwam om nog langer bij de paaltjes rond te hangen zijn we richting huis vertrokken.

 

 

Groepsfoto bij het wrak (credits: Kris Swinnen)

Trash shoot CCC

In de categorie ‘don’t try this at home’ : Alles Kapotti Trash Shoot bij CCC Zo ontzettend leuk! Trash master Ton had voor ons meegebracht: een buks, een luchtdruk kanon met golfballen en een kruisboog en daarmee schoot hij op: Balonnen met confetti water of meel, een kerst bal (schijnbaar lastig om aan echte glazen kerstballen te komen …) bijna lege deodorant bussen (met een staafje vuurwerk voor extra effect) glazen en flesjes, zelfs bierflesjes van hulpje Ryan moesten eraan geloven. Ki had de situatie van half opgebroken weg aangepakt om het stuk straat volledig af te sluiten en de stellage met licht en achtergrond doek dwars op de weg te zetten. Hierdoor stond de opstelling mooi in de schaduw, de fotografen daarentegen zaten/stonden wel in de zon dus zonnebrand smeren geblazen want het was weer een prachtige dag.  We begonnen met ballonnen, eerst gevuld met water, zonnebrilletje erop voor extra effect. Ballonnen gevuld met confetti hadden niet helemaal het beoogde effect, die met meel dan weer wel. De eerste kerstbal bleek plastic dus geen mooie uiteen spatting, de 2^e dan weer wel, maar mijn camera had net niet het juiste moment te pakken, (6 fr/sec is toch nog een beetje gokken met dit soort dingen want het gaat zo snel. De deodorant het staafje vuurwerk en de kruisboog gaven wel behoorlijk actie. Als de bus doorboord wordt spuit het gas er uit en met het vuurwerk geeft dat een enorme vlam/vuurzee. Daarna met het kanon en golfballen op glazen schieten, glazen gevuld met gekleurde vloeistof, bolletjes of poeder, verschillende glazen met verschillende inhoud gestapeld. Proberen met poeder  en vuurwerk de boel te laten ontvlammen, dat ging niet helemaal, waarschijnlijk door de snelheid. Omdat het toch moest en zal dan maar wat kruid in het glas, dat ging wel. Zoals gezegd bierflesjes, glazen bier, blikjes, niks was meer veilig, koelkast geplunderd, badkamer afgezocht naar bussen. Tot slot nog een paar ballonnen voor wie die nog niet mooi had, die heb ik maar gefilmd want ik had al een mooie. Ik had tussendoor ook al een glas gefilmd dus thuis eens kijken wat ik er mee kan doen. 

Als afsluiting was er een hapje eten, bami dit keer, ook weer prima! Thuis ben ik dus eerst eens met die filmpjes aan de slag gegaan. Slow motion maken leek me wel leuk, maar hoe. Uiteindelijk via de adobe video editor de snelheid naar .25 kunnen zetten (kon niet lager) en daarna het al teruggeschoefde filmpje nog eens ingeladen en nog wat teruggeschroefd. Verder kon ik niet gaan want dan werd het te schokkerig. De 2 filmpjes samengevoegd, rechten vrij muziekje bij gezocht en hop Facebook op. De eerste foto’s van een van de anderen stonden er inmiddels al op (dat was wel heel snel) ik ben de volgende dag verder gegaan. Had gedacht die dag ook nog wat safarifoto’s te kunnen doen maar alle uurtjes gingen in Trash foto’s zitten. 

 

 

Cyanotype

Eerste CCC avond na de vakantie gaan we eens iets helemaal anders doen; Cyanotype ook wel bekend als blauwdruk. We moesten hiervoor thuis een negatief voorbereiden dus in je eigen foto’s op zoek naar een geschikt plaatje. Daar hebben we ook meteen de eerste uitdaging … wat zou een geschikte foto kunnen zijn … Ik dacht slim te zijn en het gegeven maar eens te googlen, maar helaas zeer weinig fotografisch materiaal. Wel de welbekende blauwdrukken van gebouwen en de botanische toepassing van het proces. 

Dan maar gewoon wat verschillende plaatjes uitgezocht, de leeuw gewoon omdat dat een van de topplaatjes van m’n safari reis was, m’n tuin, omdat daar lekker veel contrast in zit en later gooi ik er nog 2 soldaatjes van Napoleon van Land van Ooit achteraan. Ik wist niet hoeveel foto’s mocht/de bedoeling was dus eerst 2 en na reactie nog 2 negatieven gestuurd. De gekozen foto’s moesten dus omgetoverd worden tot negatieven en er moest een curve overheen gegooid worden, daarbij werden mijn plaatjes telkens toch weer fletser dus ik ben enorm aan het klieren geweest met de contrasten.

Uiteindelijk heeft in Tilburg Ki er nog wat aan getrokken (met z’n eigen curve, dat had ik dus ook gewoon eigenwijs kunnen doen). De negatieve bestanden zijn vervolgens op transparante overhead sheets afgedrukt. Rogier (onze lesgever in deze) heeft het belangrijkste werk gedaan, het papier voorbereiden. Hiervoor moeten chemicaliën gemengd en dat mengsel netjes uitgestreken over zuurvrij papier. Dat alles moet in een omgeving zonder UV licht dus in een verduisterde ruimte met enkel een doka lampje. Het papier moet dan drogen en opgeslagen in lichtdichte mappen. Wat wij op de avond zelf enkel hoeven te doen is: in verduisterd leslokaal (hoeft niet compleet donker te zijn) ons negatief op de glasplaat op de lamp leggen een velletje papier uit de lichtdichte map nemen, erop leggen, aandrukken met een stuk karton en een boek (willekeurige lectuur) en de lamp aanknippen voor een aantal seconden. We komen met deze lampen op ongeveer 25-30 seconden uit. Dan lopen we met het velletje papier naar de studio waar de bakken klaar staan, eerst ontwikkelen in gewoon water, fixeren in water met wat per, spoelen met gewoon water, eventueel wat bleken met een soda oplossing, weer spoelen en drogen. En dan vlug terug naar het lokaal voor nieuwe poging met andere belichtingstijd, ander papier; Rogier heeft verschillende soorten papier voorbereid en elke soort geeft een net even ander effect, of een ander negatief. We kunnen ook nog wat andere kleureffecten krijgen door als laatste het papier nog even in kleurstof of koffie te laten weken, en zo zijn we de hele avond zoet.

Zijnde testcase: test geslaagd: Nieuwe workshop toegevoegd aan de lijst bij CCC Fotounie 

 

 

 

 

 

Photowalk Strijp S

Op een veel te warme zaterdag ( je ziet ik loop weer eens wat achter met m'n verslagjes) had Olaf met Apl een Architectuurwandeling op Strijp S gepland en de leden van Digipelt die interesse hadden mochten ook mee. Uiteindelijk bleek op Olaf zelf na iedereen van Apl te verzaken dus we zullen het maar gewoon een Digipelt uitje noemen dan. 

We hadden 2 gidsen van Photowalk Eindhoven, Jac en Jasper, beiden fotograaf met uitgebreide kennis van Eindhoven en Strijp S. We begonnen bij ‘de Huiskamer’ wat te drinken en wat algemene informatie, daarna eerst een stukje wandelen van Strijp S af om een totaalbeeld van de site te krijgen. Mooie kans om nog een plaatje te schieten over het braakliggende stuk waar binnenkort gebouwd gaat worden, alleen wel een handicap: het hek, maar Jac heeft een oplossing gevonden … 

Strijp S was ooit Philips terrein en toen de fabrieken van de lampenfabrikant er vertrokken waren heb ik er nog rondgelopen om gebouwen in te meten voor de herinrichting van terrein en gebouwen, ELTA J Claas waar ik toen werkte had zelfs een dependance op SK2 dus erg leuk om te zien hoe het er nu allemaal uit ziet. Ik herken het bijna niet meer terug, sommige gebouwen zijn gesloopt. Er is veel nieuw bijgebouwd en er zijn zelfs gebouwen die indertijd op de lijst stonden om gesloopt te worden die er nu toch nog staan. 

In het Veemgebouw zit onder andere brouwerij het Veem met horeca en winkeltje, hier zijn we even geland voor een drankje. Daarna even onder het viaduct door voor zicht op de oude energiecentrale die ook een modern jasje heeft gekregen. Daarna vervolgen we onze weg langs de achterkant van de hoge rug (waar SK2 onderdeel van was). Het prominente rode gebouw is een doorn in het oog voor gids Jasper, hij raakt niet uitgepraat over alle bouwfouten die het gebouw heeft en hij vind het duidelijk ook gewoon niet mooi. Ik vind het eigenlijk wel leuk zo’n kleurig blok tussen het Philips wit en grijs. We schieten langs het ketelhuis. Oooo ik zou zo graag terug in de tijd gaan om in dat gebouw Urbex foto’s te maken, in de tijd dat het net leeg stond had ik nog nooit van urbex gehoord maar ik herinner me de oude ketels en de zwart wit geblokte tegelvloer nog goed, er zijn toen wel foto’s gemaakt maar die zijn ergens in het ELTA-archief verdwenen … 

We steken tussen de gebouwen door richting het spoor en langs de achterkant van het terrein komen we verschillende leuke doorkijkjes tegen. Uiteindelijk belanden we terug bij ‘de huiskamer’ op het terras voor nog een drankje. Wel nog even de trappen op om boven de leidingbrug die deels nog intact is wat foto’s te maken. Met Jasper gaan we daarna nog als afsluiting een hamburger eten bij Hotel Blue Collar. Zeer leuk uitje wat ik zeker kan aanraden aan alle fotografen die Eindhoven een beetje kennen of die gewoon geïnteresseerd zijn in Architectuur en industrieel erfgoed.