zaterdag 16 augustus 2014

Parkfest 2014

Na een Folkwoods loos 2013 is er in 2014 met Parkfest een opvolger gevonden voor dit festival voor liefhebbers van folk muziek en hoewel ik de stevigere versie van de folk wel kan waarderen behoor ik zelf toch niet tot deze groep. Waarom begin ik er dan over zal je denken, wel, na jaren als vrijwilliger te hebben geholpen bij Folkwoods heb ik besloten maar eens te gaan kijken of Parkfest voor de vrijwilligers net zo gezellig en leuk om te doen is.
Parkfest werd gehouden van donderdag 7 augustus t/m zondag 10 augustus. Nog niet wetende of ik het allemaal wel weer leuk zou gaan vinden heb ik er dit keer maar 2 vrije dagen tegenaan gegooid, en wel de vrijdag en de maandag. Net zoals ‘vroeger’ bij Folkwoods had ik mezelf opgegeven voor de afdeling Gastheren/vrouwen, dat houdt eigenlijk in toegangscontrole, maar aangezien wij maar gewone mensen zijn mag het geen beveiliging genoemd worden.
Het regent!
Ik was voor alle dagen ingeroosterd van 16:00 tot 2:00 uur dus ik ben op vrijdag op m’n gemak opgestaan, nog wat dingetjes in huis gedaan, en toen naar het Philips de Jongh park in Eindhoven waar ik me rond de middag bij het productie kantoor meldde. Eerst nog wat oude bekenden begroet, terrein verkend en kennis gemaakt met de nieuwe teamleider (Jorrit) en toen maar meteen aan de slag. Aan doorgang backstage festival terrein zat maar 1 persoon en aangezien dat wat saai is ben ik daar als 2e persoon bij gaan zitten. Kei hard werken hoor ! Zorgen dat er niemand door loopt naar ‘achter’ die er niks te zoeken heeft. De jongen die hier donderdag (ook) gezeten (Joren) heeft vind het een heerlijk plekje, ik heb als ik eerlijk ben liever een andere post, maar we hebben het best gezellig hoor, kunnen om beurten een rondje veld doen of iets te happen gaan halen. Alleen jammer van die wolkbreuk, de eerste bui was nog wel te doen maar die van later op de avond zette heel het veld blank. Joren en ik waren al onder de grote parasol gevlucht die voor de muntkassa stond, ik heb ook nog even op uitnodiging in het hokje bij de muntjes heren gestaan, daar stond Biko ook al dus dat was erg knus zo met z’n 4en. De meeste gasten waren de tent ingevlucht, dat was ook geen slechte zaak want alle €2,- gasten moesten daar wel voor bijbetalen (een van de dingen van de nieuwe opzet) Ik heb s-nachts ook nog lol gehad van de regen, ik had besloten om m’n auto als m’n bed te gebruiken (ben met bed compleet opgemaakt naar Eindhoven gereden), enige nadeel daarvan is dat de regen 10x zo hard klinkt op het dak, en dan vooral die grote druppels die uit de bomen vallen. Niet dat ik er lang van wakker gelegen heb hoor, het tegengestelde zelfs.
Deze heb ik van FB geleent!

Ook zaterdag zou ik dus pas om 16:00 uur moeten beginnen, maar ach, als je er toch bent. De jongen die bij de doorgang backstage zat zou weggeroepen kunnen worden dus of hij mij dan mocht roepen om het van hem over te nemen. Prima hoor, dat duurde dus nog geen 5 minuten en daar zat ik dus. Later ben ik verhuisd naar ingang camping, daar had tot dan toe niemand gezeten en er kwamen opmerkingen van gasten dat er mensen zonder bandje op de camping liepen. Veel betere plek voor mij! Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik niet te nauw keek hoor, per slot was het al enige tijd vrije inloop geweest, maar voor de gewoon nieuwsgierige neuzen was het al voldoende dat er iemand stond. Als ze hier pitbull Daniël hadden neergezet hadden veel mensen hun tas of trui of wat dan ook niet meer zelf op mogen halen. Die kerel vloog er af en toe te fel in naar mijn zin, we hebben hier te maken met vredelievende (soms een beetje dronken) folk liefhebbers, geen hooligans! Het weer werkte wel beter mee, af en toe wat spettertjes regen, maar niks van betekenis. Alles verliep verder prima, op een kleine stroomstoring, het per ambulance afvoeren van een gast met klaplong en tot 2x toe twee collega gastheren met woorden onderling bij de ingang na (lekker professioneel jongens !!!)
Mijn uitzicht

Zondag liep het programma tot 16:00 uur, ik heb me tot die tijd weer bij de ingang camping geparkeerd, het beviel me daar wel. Na 16:00 uur was er geen muziek meer maar de gasten konden wel nog bij het parkpaviljoen op het terras terecht. Grote uitstroom was er dus niet bij, ook niet van de camping gasten. Het weer probeerde de laatste gasten nog even weg te spoelen met een fikse bui, de kassa stond nu toch leeg dus daar kon ik mooi in schuilen. Toen mijn post officieel was opgeheven werd ik nog even gevraagd om met de ict dames mee te gaan om langs de weg het verkeer wat te temperen zodat ze veilig hun laddertje op konden. Heb ze uiteindelijk maar even geholpen met nog wat andere klussen, niet dat ze echt veel aan me hadden, maar ladder vasthouden en een kabeltje uit het bos puzzelen ging nog net.

Justus neem in ontvangst
Daarna was het feestje voor de vrijwilligers, speech, taart en uiteraard een drankje (of iets meer) Bas, Huib en de twee Mark-en hadden het barpersoneel van hun plek verjaagd en verzorgden onze drankjes. Mark K tapte een mooie Guinness voor me maar zijn poging om een klaverblaadje in het schuim te maken mislukte, het leek meer op een mannelijk geslachtsdeel. Die heeft ie er maar meteen ingehouden dus iedereen kreeg een … (3 letters beginnend met L) in z’n Guinness schuim. Uiteindelijk waren we met nog maar een paar over, Bar netjes achtergelaten en nog even op de crewcamping wat napraten en toen slapen.
TAART !!!!
Maandag ochtend weer fris op, ik was niet van plan om me aan te melden voor het afbreek werk, ik wilde rond de middag naar huis en ik weet dat als je eenmaal bezig bent het zo laat is. M’n auto moest ook nog naar de garage en dan wilde ik m’n bed er alweer uit hebben. Toch nog even met Mark en Edwin wat lampje uit de streng feestverlichting gedraaid, toch nog even een beetje nuttig bezig geweest dus. Ron de middag naar huis is in ieder geval wel gelukt.
Ik hoop dat het festival uit de kosten is en dat het volgend jaar weer georganiseerd kan worden, maar dat horen we over een paar weken pas.
Sfeerbeeld afterparty

donderdag 7 augustus 2014

Cappadocië-Kapadokya


Ik ben dus in Turkije geweest en wel Cappadocië ofwel Kapadokya zoals de Turken het zelf noemen. Waarom heeft de rest van de wereld er eigenlijk een andere naam aan gegeven? Maar dat terzijde.
Van Eindhoven naar Antalya gevlogen met Corendon, dat betekend dat je aan boord je koffie en broodje moet kopen, er waren dan ook heel wat mensen met lunchpakketjes van thuis in de tas. Ik niet, niet eens op het idee gekomen zelfs.
In Antalya stond een grote bus klaar (of eigenlijk zelfs 3) om ons naar het Hotel te brengen. Ik was de enige alleenreizende in het gezelschap, en ook nog een van de jongste, maar dat kun je verwachten als je een 'goedkope' busreis boekt.
Ik zal de reis hier niet dag voor dag beschrijven want daar zitten jullie vast niet op te wachten, ik zal enkel de bezienswaardigheden en activiteiten benoemen en natuurlijk wat plaatjes erbij.
Onderweg naar Cappadocië kreeg de bus een lekke band, groot voordeel dat er dus nog twee bussen meer rondreden. Eigenlijk zouden we het Mevlana museum bezoeken in Konya, maar dat is door het tijdverlies naar de terugweg geschoven, in plaats daarvan een bezoek aan de karavanserai van Sultanhani. Karavanserai's  zijn overnachtingsplaatsen voor de karavaans van de zijderoute, het zijn een soort forten met hoge wanden en maar een ingang/uitgang, dit omdat de handelsreizigers nogal eens door rovers aangevallen werden en de karavanserai dus goed verdedigd moest kunnen worden.

De eerste echte kennismaking met het typische landschap van Cappadocië was de rode vallei met zijn vele 'feeën schoorstenen' zoals de tufstenen rotsformaties genoemd worden. We kregen een half uurtje tijd om er rond te lopen dus ik ben op een holletje foto's gaan maken.


In het openluchtmuseum van Zelve kun je de grotwoningen bekijken die in het tufsteen zijn uitgekapt. Dan te bedenken dat hier tot 1940 nog mensen gewoond hebben. De regering heeft ze rond die tijd gedwongen te verhuizen omdat er te veel ongelukken door instorting gebeurden. Het gevaar hiervan is nog altijd aanwezig, stukken van woningen die in mijn reisgids (uitgiftedatum 2012) staan aangeduid als bijzondere bezienswaardigheid zijn inmiddels niet meer toegankelijk en volgens mij ook al verder ingestort, wel is de stalen reling nog te zien op de 'verdieping', maar de beschreven trap is weg en het gebied afgezet met lint.


Bij pasabag zien de 'feeën schoorstenen' er weer heel anders uit, hier zijn het meer paddenstoelen.
Dit wordt ook wel de vallei van de monniken genoemd.
Een uitkijkje op de burcht van Uchisar zit er door een regenbui niet in, volgende dag een nieuwe poging.





De ballonvlucht ging voor ons gelukkig wel door, kost even wat centen, maar zeer de moeite waard! 
Het is wel vroeg uit je bed, voor zonsopkomst.
Je moet wel niet denken dat je de enige ballon in de lucht bent, ze stijgen met z'n heel velen op




In het openluchtmuseum van Göreme kun je in de vele rotskerken de fresco's bewonderen, helaas mag er bij de mooiste exemplaren niet gefotografeerd worden (hoewel ik dat uiteraard wel geprobeerd heb ...) 

Het is een site vergelijkbaar met Zelve, maar hier zijn heel veel vroeg christelijke kerken in de rotsen uitgehouwen.
De kerk met de speciale blauwe fresco's ligt net buiten het openluchtmuseum maar op vertoon van je kaartje van het museum mag je hier ook binnen kijken. Hier lukte het dus echt niet om foto's te maken, er liepen meerdere bewakers rond om daar voor te zorgen

De ondergrondse stad van Kaymakli is ook een hele belevenis, de gids zei dat na het eerste smalle/lage stuk de route makkelijker werd, maar het bleef de hele route bukken en hurken. Het was gewoon in colonne door de gangetjes, tot je weer buiten stond






De Cappadosische avond is maar een beetje zo zo, de dansende Derwisjen en de buikdanseres waren wel leuk maar voor de rest was het niet veel, met als grootste flater je foto op een plastic bordje (!)


Het Mevlana museum had voor mij persoonlijk ook niet gehoeven, vooral de ellebogende dametjes met hoofddoek dan.
En blijkbaar ontkom je bij dit soort reizen ook niet aan een aantal verplichte figuren, zo was daar de juwelen winkel, de lederwinkel (met modeshow) en uiteraard de tapijtknoperij



Terug in de omgeving van Antalya was daar de waterval van Düden, hier stort gewoon een riviertje  van enige hoogte in zee.
Het centrum Antalya is wel leuk, de bazaar is helaas wel heel veel kledingwinkeltje maar bij de haven is het leuk zitten op een van de terrasjes.

De romeinen zijn ook in Turkije geweest en dus bezoeken we de romeinse stad Perge en het amfitheater van Aspendos.

De afsluiter was de boottocht met lunch aan boord en een stop daar waar de rivier van de zee gescheiden is door een strook strand, dat was voor mij dan meteen het enige interessante eraan, maar ik denk dat ik gewoon te verwent ben. 
Al met al een zeer geslaagde vakantie, en dat voor een zeer zacht prijsje!
Goed geregeld Cor en Don!