Preventorium Dolhain

Een algemeen bekend Urbex geheim is het Preventorium Dolhain 

Even wat informatie:

Het preventorium werd begin jaren 50 gebouwd in de Art Deco stijl en was een ziekenhuis om kinderen en jong volwassenen te verplegen met een beginnende of vermoedelijke tuberculose besmetting. De bouw werd voltooid in 1955, maar het 150 bedden tellende preventorium had maar een kort bestaan, door de vooruitgang in de geneeskunde en de nagenoeg uitroeiing van TBC  werd het begin jaren 80 weer gesloten omdat het niet langer rendabel was het operationeel te houden.
.

Met een klein groepje (4p.) van de fotoclub (de rest gaat op een andere datum) vertrokken we richting Limbourg, precies 1 auto vol. Het is toch zo’n dik uur rijden dus vertrek om 8:15. Bij de site parkeert onze chauffeur de auto netjes achter de bushalte zodanig dat het eventuele overige verkeer er nog aan beide zijden langs kan, de toegangsweg wordt namelijk ook gebruikt door de naastgelegen boerderijen, en verder doorrijden tot bij het pand is niet toegestaan (!) Nadat er nog wat schoenenwissels plaats hebben gehad gaan we te voet verder naar het pand.
Onze eerste opstelplaats is voor het cliché plaatje van deze site, de oude brandweer auto. Ik bedoel dit niet denigrerend, maar iedereen die hier komt maakt dit plaatje, soms wat meer ingezoomd soms wat meer uitgezoomd maar toch. 

Daarna lopen we nog gezamenlijk naar de ingang, ik hoor Victor nog zeggen tijdens de vergadering ‘nee hoor, de deur is los’. Dat klopt, de deur is los, en zelfs weg. En al was de deur op slot, er zijn zo weinig ramen over op de begane grond dat we toch wel binnengeraakt waren. 
Hierna waaieren we ieder voor zich uit doorheen het gebouw, ik begin op de eerste verdieping. 
Van de originele functie van het gebouw is niet veel meer te zien, de lokale jeugd heeft het gebouw in gebruik genomen als jeugdhonk en er zijn verschillende graffiti kunstenaar bezig geweest, wandtegeltjes zijn van de wanden gesloopt of hebben een hip kleurtje gekregen. In een van de gangen staat een bankstel en her en der zijn tafels gebouwd met autobanden en pallets. 

Ik ga door tot in de dakopbouw maar ik ben duidelijk niet de eerste die tot hier komt, je moet een stuk over het dak om er te komen maar eenmaal daar zie ik het overschot van een feestje met friet met mayo. 
Daarna besluit ik maar eens te gaan kijken in het trappenhuis waar je van bij de brandweerauto op kijkt. Hier kom ik een van onze groep tegen die hetzelfde idee had dus ik ga eerst maar even een ander deel bekijken, de gangen naar beneden. Daar kom ik de volgende tegen, en even later zijn we weer met de hele groep compleet. 

Dat duurt maar even want we willen elkaar niet voor de lens lopen. Ik kan m’n plaatjes in het trappenhuis knippen en neem nog een kijkje in/voorbij het donkere deel. Ik heb tenslotte niet voor niets een lampje in m’n tas zitten. Niet veel bijzonders hier, het donkere deel is blijkbaar ook voor de jeugd te donker 
Ik maak nog wat foto's aan de buitenkant en ook nog een paar van de brandweerauto want nu is het licht toch net weer iets anders.
Niet lang daarna komt de rest ook uit het gebouw tevoorschijn en gaan we terug richting Overpelt