In het kader van toerist in eigen land ben ik met mijn
ouders een dagje naar Kinderdijk geweest. Klopt wel niet helemaal, ik mag mezelf met recht toerist noemen. Het kwam een tijdje terug toevallig
ter sprake dat hele volksstammen van over heel de wereld de molens van
Kinderdijk komen bekijken en wij zijn er nog nooit geweest. En zo ontstond het
idee om er een gezellig dagje uit van te maken. Niet te vroeg vertrekken want
misschien kunnen we nog wat avondrood meepakken was het idee dus zo tegen 13:00
u zijn we die kant uit gereden. Veel te warme dag eigenlijk, maar voor de dagen
erna waren nog hogere temperaturen voorspeld. Natuurlijk wel vergeten om
zonnebrand mee te nemen.
In de molen is het knap benauwd en als terug buiten een plekje op het bankje in de schaduw vrij komt blijven we daar maar even om wat af te koelen. De molens van Kinderdijk staan sinds 1997 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het zijn totaal 19 windmolens verdeeld in een rij van acht molens aan de Nederwaard (dit zijn de ronde stenen molens), een rij van acht rietgedekte achtkanters aan de Overwaard, met daarnaast een wipmolen; de Blokweerse molen die de polder Blokweer bemaalt en in de polder Nieuw-Lekkerland twee rietgedekte achtkantige molens (met dank aan Wikipedia)
.
.
Ik had voor toegangskaartjes gezorgd waarmee je twee
van de molens en het gemaal kunt bezoeken. Voor zaterdag en zondag is een
parkeerplaats bij een bedrijf beschikbaar, gratis parkeren, alleen een klein
stukje lopen. Eerst maar eens beginnen met een bak koffie en daarna naar de
molens. Het gemaal laten we even voor wat het is en we gaan op weg naar de
eerste museummolen (Nederwaard molen no.2)In de molen is het knap benauwd en als terug buiten een plekje op het bankje in de schaduw vrij komt blijven we daar maar even om wat af te koelen. De molens van Kinderdijk staan sinds 1997 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het zijn totaal 19 windmolens verdeeld in een rij van acht molens aan de Nederwaard (dit zijn de ronde stenen molens), een rij van acht rietgedekte achtkanters aan de Overwaard, met daarnaast een wipmolen; de Blokweerse molen die de polder Blokweer bemaalt en in de polder Nieuw-Lekkerland twee rietgedekte achtkantige molens (met dank aan Wikipedia)
Nu ik toch aanvullende info aan het verzamelen ben heb ik
meteen ook de verklaring voor de rieten wieg gevonden, dit hoort bij een van de
verhalen over het tot stand komen van de naam Kinderdijk: dit verhaal gaat
terug naar 1421 tijdens de grote St. Elisabethsvloed. Toen de ergste storm
geluwd was ging men de dijk op om te kijken, wat er te redden viel en zag men
in de verte een wiegje aan komen drijven. Men had geen hoop dat daarin nog iets
levends zou zijn, maar toen het dichterbij kwam zag men toch beweging. Toen het
nog dichterbij was gekomen zag men dat een kat het wiegje in evenwicht
probeerde te houden door heen en weer te springen zodat er geen water in het
wiegje kon komen. Toen het wiegje uiteindelijk vlak bij de dijk was, viste men
het op.
Weer wat op temperatuur gekomen wandelen we verder tussen de
rijen molens door tot aan de bocht. Daar blijkt dat we voor de molen Blokweer
een pad eerder hadden moeten inslaan. Voorbij de bocht staan nog een aantal
molens en deze staan in een perfect rijtje wat een mooi plaatje oplevert dus
het ‘te ver’ lopen is niet zo erg. Terug over het bruggetje op naar de molen
Blokweer, dit is de andere molen die te bezoeken is. Dit is een heel ander type
molen, hier geen trapjes omhoog maar een gelijkvloers appartementje. Het is
vandaag windstil dus geen van de molens draait, en de beheerder van deze molen
verteld ook dat ie geprobeerd heeft hem aan de praat te krijgen maar het wilde
echt niet vandaag. Er bleek nog een baby in te liggen, die rustig en droog sliep. De oorspronkelijke naam van het dorp is Elshout en er zijn meerdere verhalen over
hoe het Kinderdijk is geworden, maar deze is wel het bekendste en het leukste.
.
.
We hebben nog een tijdje zitten kletsen met het vrouwtje wat
het winkeltje runt, zij vertelde ons dat koningin Wilhelmina de redder van
Kinderdijk is geweest, als zij niet ingegrepen had waren de molens hier zoals
op vele plaatsen afgebroken in het kader van de vooruitgang van de techniek. Hierna lopen we langzaam terug richting het gemaal, maar we
zijn te laat om het nog te bezoeken, dus we gaan iets zoeken om te eten. Net om
de hoek van het restaurant/kioskje van de site ligt Grand Cafe Buena Vista, dit
lijkt meer op een goed eettentje, en dat bleek ook helemaal waar. We hebben
allemaal het aspergemenu genomen, en dat was heerlijk! Na het eten hebben we
besloten dat het waarschijnlijk toch geen mooi avondrood zou worden dus we gaan
er niet op wachten. Nog wel even een overzichtsfoto gemaakt van de molens in
het zachte licht en toen terug huiswaarts. Ik kom nog wel eens terug als de
kans op mooi avondrood wat groter is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten