Willems Wondere Weiland 2016

1 juli was het weer tijd om richting Hooglanderveen te trekken voor de voorbereiding van WWW’16

Net als voorgaande jaren is een deel van ‘kamp Brabant’ al op donderdag vertrokken en dus heb ik voor vertrek maar even voorzichtig geïnformeerd of ik m’n laarzen mee moest brengen

Met de regen van afgelopen tijd had ik er al zo’n idee van dat ik ze nodig zou kunnen hebben en het antwoord was dan ook ‘laarzen meebrengen’

Blijkbaar hebben ze bij het opzetten van kamp Brabant al een en ander te verduren gehad, ik krijg verhalen te horen van regen en wind en vrijwilligers met een hand aan de tent en in de andere een versnapering (prima deal lijkt me).

Het festival moet dit jaar uitwijken naar een ander weiland vanwege een broedende ooievaar, dit brengt al meteen het volgende probleem mee, waar kan ik m’n auto kwijt? In eerste instantie maar even op de rijplaten dan blijft de weg vrij, maar natuurlijk moet er dan net iemand met de heftruck langs. Vlug de spullen eruit en dan maar snel aan de kant. Later heb ik hem maar verderop in het pad geparkeerd, wel gezorgd voor 2 bandjes op het asfalt want anders ben ik bang dat ik zondag een probleem (uitdaging) heb.

Het veld is niet optimaal, veel zachter dan het veld wat anders gebruikt wordt, en met al die regen is het alleen maar beroerder geworden dus de ooievaar wordt alom vervloekt.

De toiletwagen komt bij het oprijden van het terrein vast te zitten dus daar moet met een paar man geduwd en getrokken worden om hem op zijn plaats te krijgen (of althans enigszins in de buurt)

Als Ad net de Barbecue wil aansteken worden we uitgenodigd om te komen eten bij de rest van de crew in de tent, heerlijk buffetje! Daarna is het aanschuiven in kamp Brabant, lekker met de terrasverwarming aan. Voor de vriendin van Willem wordt nog een tweede en zelfs een derde kacheltje bijgezet waar later ook Peter lekker tegenaan kruipt, stiekem is het toch frisjes zo savonds. 

Volgende ochtend op tijd op, ontbijtje en dan ‘plan de campagne’. Parkeren op een wei gaat hem niet worden, veel te drassig allemaal, de fietsenstalling gaat net. Dan maar parkeren als vanouds langs de weg, en dan dus ook de weg die we daar anders voor gebruikten, nadeel: het ligt een eind (ong. 2 km) van het festival terrein af, oplossing: extra pendelbusje. Mooie bijkomstigheid: geen gekibbel tussen Ab en Miranda over wie nu mag rijden, nu hebben ze ieder een eigen bus. We zetten de bushalte (partytent) op langs de weg maar daar hadden we achteraf ook beter een andere plek voor kunnen kiezen want vanwege de blokken op de weg is het voor het pendelbusje niet handig om de draai deze weg op te maken dus ze draaien op de hoek en dan mag ik de mensen doorsturen naar daar.

Miranda neemt post op de kruising zodat ze mij kan doorgeven wanneer het busje eraan komt zodat ik de mensen dan vast naar de kruising kan sturen, op zich werkt dat ook prima. Enkelen vinden het wachten te lang duren en gaan te voet richting festivalterrein en er zijn even een tweetal momentjes geweest dat het storm liep bij de bushalte maar verder liep het gesmeerd. 3 man op de weg voor het parkeren 2 vrouw voor de bushalte en dan nog wat man bij de ingang/doorgang back stage.Rond etenstijd zat onze taak bij de weg er zo’n beetje op, de hele rij stond vol en dan nog een stel voorbij de kruising, nu wijst het zich zelf verder wel.

Na het eten even wat tijd om eens een kijkje op het veld te gaan nemen, dit jaar is het thema circus en dus is er behalve de verschillende podia, de tent van Ed en de stille disco ook een heel ander soort attractie: een schommel waarmee je over de kop kan. (http://www.kiikingsport.nl/videos/) Ik stond natuurlijk klaar met m’n camera om zo’n volledige 360 vast te leggen maar het blijkt toch zwaarder te zijn dan het eruit ziet en de drie mensen waar ik bij heb staan kijken haalden het net niet.

Er zijn er toch wel geweest die het voor elkaar gekregen hebben, maar dan was ik natuurlijk net weer niet in de buurt en kon het alleen van een afstand zien gebeuren.

Later op de avond breiden we post ingang uit, nu beginnen er mensen te vertrekken en de busjes rijden af en aan en dat allemaal over een eigenlijk net te smal weggetje. Nu is een weggetje al snel te smal als er zatte mensen op fietsen maar oke.
Ik besluit een keer met Miranda mee te rijden naar het station, in al die jaren ben ik daar dus nog nooit geweest dus hoog tijd. 

Hoe later het wordt, hoe donkerder en hoe lastiger om de mensen te zien lopen en fietsen langs de weg, vaak ook nog zonder licht en in donkere kleding. Na een aantal ritjes met het pendelbusje mee sta ik m’n plek af aan Miranda’s dochter. Het was wel heel lekker warm in het busje en de eerste tijd stond ik echt even te rillen. De uitstroom van bezoekers verliep ook weer gesmeerd, een enkele kleine valpartij daargelaten.

De afterparty in de tent duurde voor velen korter dan andere jaren, iedereen is bekaf. Wel wordt nog de frituur aangezwengeld maar niet lang daarna houdt ik het voor gezien, en volgens mij heeft de rest het ook niet laat gemaakt.

Volgende ochtend fris weer op, ontbijtje en dan spulletjes inpakken. Terwijl een tent van kamp Brabant al is afgebroken begint het te regenen, vlug opvouwen en in de aanhanger en terwijl ik daar onder de klep sta begint het te hagelen. We staan met drie man onder de klep en de anderen schuilen onder de tent die nog staat. Het is een flinke hoosbui en wat gisteren eindelijk een beetje opgedroogd was staat nu weer blank. Als het weer droog is ruimen we de rest van kamp Brabant op en na wat afscheid nemen her en der ga ik op weg naar huis.

Later zag ik facebook een filmpje langskomen waar ze met drie tractoren de wc wagen van het veld trekken. Respect voor de afbraak ploeg, die laatste hagel/hoosbui heeft hun werk nog even een pak lastiger gemaakt dan het al was!