De scheepslift van Strépy-Thieu en Canal du Centre

 Alweer een tijdje terug kwam een van de leden van de fotoclub op het idee om (in eigen beheer) een uitje te organiseren naar de scheepsliften bij Thieu en aangezien ik die ook nog op mijn lijstje had staan ben ik mee gegaan. Van de club verder weinig animo dus we waren met organisator, zijn neef hun beider echtgenotes en ik zei de gek.

De grote moderne scheepslift van Strépy-Thieu ligt op de grens van Strépy-Bracquegnies en Thieu in het nieuwe deel van het centrumkanaal. Deze lift overbrugt een hoogteverschil van zo´n 73 meter en is een architectonisch en technisch hoogstandje. Echter fotografisch is deze de minst interessante van de verzameling liften in deze omgeving. We hebben even staan kijken terwijl de lift in actie was, 3x camera paraat en 2x lekker warm binnen in de entree ruimte. Het is wel mooi om te zien hoe zo´n binnenvaarder met een bak water in redelijk korte tijd wordt overgezet.

Daarna zijn we op zoek gegaan naar de antieke liften in het oude kanaal, lift nummer 4 zou het dichtst bij de moderne lift liggen dus die eerst. 

Vanaf het hoger gelegen deel van het kanaal kun je de moderne lift zien liggen. Om dichter bij de lift zelf te kunnen komen moeten we door de machine kamer (och wat erg nou!) want het hekje aan de straat is afgesloten. In het gebouw van de machinekamer is ook een expositie van foto’s van de lift bij nacht, deze wordt dan blijkbaar verlicht. Buiten dat je een boottochtje door de nieuwe lift en een toertje door de oude liften kunt maken nog weer een reden om deze locatie nog maar even op m’n lijst te laten staan.
  

 

Voor de lunch belanden we bij een Italiaans restaurant, prima keuze, al was het niet het restaurant wat we voor ogen hadden. Maakt verder ook niet uit. Daarna op zoek naar de volgende lift, lijkt niet al te moeilijk, maar blijkt toch best lastig. De volgende die we vinden blijkt no.3 te zijn, prachtig gelegen in het groen. Oftewel het gras gaat feilloos over in het eendenkroos. We hebben net onze driepootjes opgezet als het betrekt, en het volgende moment krijgen we een fikse bui op ons dak. De niet-fotografen vluchten terug naar de auto terwijl de wel-fotografen hun opties nagaan waarna er 1 z’n apparatuur inpakt en gaat schuilen onder een boom en er 2 hun apparatuur en zichzelf inpakken in plastic en blijven wachten tot het over is. Ik heb zelfs nog gewoon geprobeerd stug door te knippen, maar het resultaat bleek later toch niet echt de moeite waard. Na de bui een fris zonnetje om het goed te maken. 

 

Boven bij lift 3 boven kun je in de verte no.2 ook al zien liggen, deze twee liggen heel kort op elkaar. Blijkbaar was de boot die door de lift ging tijdens de hoosbui de laatste van vandaag want op een bepaald moment wordt er gespuid zodat beide bakken ongeveer halverwege komen te staan, en daarna zien we een mannetje in oranje jas vertrekken. Was ons trouwens nog niet eens opgevallen dat het mannetje er was, hij heeft in ieder geval niet op zitten letten want anders had hij ons wel op de vingers getikt omdat we op bepaald moment ergens stonden waar dat eigenlijk niet mag (oeps) 
.

We laten lift nummer 1 maar voor wat het is en besluiten nog een reepje zon te gaan pakken op een terrasje (moet dus ook nog een keer terug voor lift 1) is ook wel zo leuk voor de niet-fotografen onder ons, die inmiddels al enige tijd verveeld bij de auto rond hangen … Ondanks dat hebben ze toch gezegd een volgende keer weer mee te gaan.
.