donderdag 20 augustus 2020

Weekendje Arlon/Aarlen Luxembourg (B)

 Voor mijn katjes had ik bedacht dat het voor hen fijner zou zijn als ze in mijn vakantie gewoon thuis verzorgd zouden kunnen worden dus ik heb een oppas gevonden en met het Festival zouden we testen of de katjes het ook zo’n goed idee vinden. 

Toen ging het Festival dus niet door, mijn geplande vakantie stond toen nog wel op dus er moest ergens een testweekend ingepland worden. Ik had al zo eens rondgekeken, Luxemburg leek me wel leuk, maar door de Belgische regelgevers aangemerkt als oranje ofwel risicogebied wat Covid-19 betreft. Dan eens kijken aan ‘onze kant’ van de grens. Goedkoop hotel nabij Aarlen/Arlon geboekt, kan ik alle kanten uit als ik wil. Het hotel is beter geschikt voor doorreis, ligt aan de grote weg bij een wegrestaurant, maar goed, ligging voor wat ik van plan ben perfect en bed en badkamer netjes dus helemaal prima voor nu. Vrijdagmiddag vertrokken, m’n spullen in het hotel gedropt en eerst maar eens een kijkje nemen in Aarlen/Arlon. Leuk stadje maar ik heb weer de mazzel dat er vanalles in de steigers staat. Plein voor het provinciaal paleis op z’n kop, en de sint Maartenskerk wordt gerenoveerd. Gelukkig heb ik wel vrij zicht op de sint Donatuskerk en de Belvedère toren, wel her en der hekken en looproutes met dank aan Covid-19, maar het is nu eenmaal zo.

 

 

Voor de volgende dag is warm weer voorspeld, lijkt mij een prima dag om het bos in te gaan. Over de grens een wandeling uitgezocht door het Mullerthal. Een deel van het Mullerthal trail, een rondje van zo’n  9km vanaf Consdorf, langs de bekende Schiessentümpel waterval, door het dorpje Mullerthal en weer terug naar het startpunt. 

De beschrijving geeft aan behoorlijk zwaar maar ik vind het eigenlijk wel meevallen, flink wat paden op en neer, her en der trappen en ja, ik loop regelmatig met m’n tong op m’n knieën, maar dat is redelijk normaal voor mijn doen. Het grootste deel van de route loop je onder de bomen dus lekker koel. Het pad verdwijnt her en der tussen de rotsen, maar over het geheel is het een duidelijke route. Aan de weg bij de waterval moet je nog even een trap af, als je hier misstapt lig je wel meteen midden op straat dis even opletten. Bij de waterval is het redelijk druk dus een foto zonder andere mensen is niet te doen, met wat wachten en verschillende foto’s maken heb ik toch genoeg om de andere mensen weg te kunnen poetsen. Dan verder met de route. In Mullerthal op een terras een kop soep als lunch gedaan en dan weer het bos in. Het laatste deel is wat minder goed aangegeven dus of ik daar helemaal het officiële pad heb gevolgd is me niet helemaal duidelijk maar ik ben netjes terug op de parking terechtgekomen waar mijn auto stond dus het zal wel. 


 

De volgende dag de andere kant uit; Buzenol/Montauban. Ook hier een route voor uitgezocht, maar die bleek een stuk minder duidelijk. De auto geparkeerd bij de ruïne van de smederij en van daaruit het pad op richting de Romeinse site. Na een stukje helling op de keuze linksaf ‘museum’ rechtsaf ‘route’, rechtsaf dan maar. Goede keuze blijkt, al snel kom ik bij de resten van een van de middeleeuwse wachttorens. 

Dit gebied is in de IJzertijd ontgonnen voor de erts,vervolgens kwamen de Romeinen en ook in de late middeleeuwen werd deze heuvel bewoont. In vroeger tijd was de helling niet bebost, kale hellingen vooral door houtkap voor de smederijen. Nu liggen de wachttorens in het bos waar ze vroeger vrij zicht op de omgeving hadden. Een stukje verder een bron en watervalletje, ik heb later nog geprobeerd of ik het watervalletje van onderaf terug kon vinden maar dat is niet gelukt. Dan kom ik uit bij de Romeinse site, of eigenlijk de gecombineerde site want de Romeinse pilaren en beeldhouwwerken zijn weer verwerkt in de middeleeuwse forten en wachttorens. Hier ligt ook het stenen museum. Het is gesloten maar aangezien het voor een groot deel van glas is kun je wel de collectie romeins beeldhouwwerk bewonderen. Volgens mijn kaartje zou ik vanaf de site een pad het bos in moeten nemen om uiteindelijk in het dorp uit te komen en dan lans de weg teruglopen. Het pad het bos in denk ik gevonden te hebben, maar al snel wordt het smaller om vervolgens te verdwijnen. Ik ga maar terug want hier ben ik niet zo zeker van. 


 

Bijkomend voordeel dat ik deze route niet helemaal heb kunnen doen is dat ik nu tijd zat heb om een kijkje te gaan nemen in Clairfontaine. De Abdij van Clairfontaine is niet meer dan een ruïne, in de crypte van de kapel (van later datum) staat een maquette van hoe het er ooit uit gezien heeft. De bron genaamd Saint-Bernard stroomt nog wel en locals komen er geregeld water halen. Ik begin aan de wandeling die ik ook nog uitgezocht had, maar het is een heel stuk langs de weg en al snel bedenk ik me dat dit wel saai is en ik toch niet genoeg tijd heb om het volle rondje te doen dus ik ga maar terug. Bij de bron staan wat locals flessen te vullen en ik bedenk me dat ik mijn waterfles hier ook wel eens vol zou kunnen gooien. Even wachten tot ze klaar zijn dus. Heerlijk vers fris bronwater, aanrader!



 

Ik rij nog wat in de buurt rond op zoek naar mooie vergezichten, liefst met de ronde hooibalen maar die blijken lastig te vinden. Je ziet ze in de verte maar dichterbij komen lukt niet. Uiteindelijk geef ik de jacht op. Volgende ochtend uitgebreid hotel ontbijtje en dan naar huis. Daar zijn de poezekinders prima verzorgd, ze hebben zich verder niet laten zien aan de oppas, maar ik had de spycam op hun eten gericht en heb gezien dat ze allebei gewoon netjes zijn komen eten als de oppas vertrokken was dus dat gaat prima, kan ik met een gerust hart op vakantie, ware het niet dat die inmiddels gecanceld is, nu eens bekijken wat ik in plaats kan gaan doen



 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten